D E N İ ZŞiirin hikayesini görmek için tıklayın keşke keşkeleri olmasaydı hayatlaırımızın Hasreti isa Deniz Gezmiş’e SEVDA’YA ‘’ urganları yapan usta bir ağaçta ölü buldu kendini ‘’ ( Hasreti isa ) uzuyor yol atlar çok uzakta Deniz karanlıktan gölge kardan adam yapıyor hoşça kal yarın demiyor hiçbir zaman bu sevdaya kuru bir yel çiziyor çiziyor darağacına üç fidan kılı kıpırdamadan yüzsüz, kirli bir tarih şafakta sallanan aslına bakarsan 06 mayıs UTANÇ Hasreti isa |
sıcaklık giydirilmiş bir yalandı bedenin
bir kavga düşer içimizden yollara
bayrak olur denizin gözlerindeki kan
kan
kan
kan
kandırıldı düşlerimiz
koca şafağı kucaklayarak
güneşe kaldırdı başını Deniz
''Uçurum gibi derin yalnızlıklara sığdırıldık.
Gecelerce yanan yıldızlara ağıt yaktık
Emeğin elleri girdi kara çerçevelere.
Güneşin çocuğuyduk; üşüdük, üşütüldük
Uslanmaz dalgaların yolcuları olduk.''
Koca Şafağı kucaklayıp,eğilmeden başını güneşe kaldıran güneşin çocukları, onlar ki yüreğimizin güneşiyle hiç üşümeyecekler...yüreğin susmasın değerli şairim. saygıyla