baba...
Kulağa okuduğun semavi bir ezanla Ruhumu dildaş ettin eylüli bir hazanla O ela gözlerini, hafif çatık kaşını İlk nefeste tanıdım ömrümün nakkaşını Birken tin membaımız sen ummanlara aktın Çöllerin ortasında beni neden bıraktın Kaynağımdan çağlayıp gaibe coşuyordum Sen hep benden giderken ben sana koşuyordum Zamanın dehlizine neden itildik baba Kuşaklar çatışırken mağlup edildik baba İp üstünde hoyratça öze doğru yürürken Adımları sessizce sonsuzluğa sürürken Çubuğun düşüşüyle bozuldu an dengesi Yüreğime üşüştü suskunluk hengâmesi Ne yer ne gök ne deniz anlamadı halimden Dudaktan düşürdüğüm gururun ahvalinden Yaralı hayvan gibi barınağa muhtaçtım Elinin ayasına düşkün misali açtım Miadı doldu vaktin gardımı aldım baba Belindeki kösteğe asılı kaldım baba “Mar kıvrılıp gitse de dümdüz girer inine İşte öyle dimdik gir ecel vakti sinine” Sözün nasihatimdir hiç gitmez kulağımdan Oysa ne sözler geçti lütufkâr sunağımdan Bilsen için üşürdü kar boran kışlarımı İlmeği yüzlerce kez boyna takışlarımı Bak biat ediyorum yeniden hakanıma Tilki misali döndüm ben kürkçü dükkânıma Hiçbir yurt anavatan gibi has değil baba Atanın kucağında hayat yas değil baba Ruhunda tanıdığım arındığım o nuru Benliğime zerk ettim bıraktığın onuru Üstümdeki libası kirlerden soyduğumda Saçındaki beyazdan gelinlik giydiğimde Anladım ki üstümü gece açmıyor rüzgâr Anladım ki canımı artık içmiyor rüzgâr Dal titremezse düşmez dirayetli yapraklar Titreme ki düşmeyim göç görmesin topraklar Kapatma gözlerini hep umutlu ol baba Varlığın kutlu olsun sen hep mutlu ol baba üçaralıkikibindokuz/a n k a r a © aysegulguncan |
Atanın kucağında hayat yas değil baba
...............Hayat ertelemeye gelmiyor sevgili şair..
Yokluklarının da dolmuyor yeri asla, dilerim o ayrılık senin için gecinden olsun... İçim titredi okurken, ben babama doyamadan 8 yaşında kaybettim.. Anılarımda ve yaşamımda nasıl bir eksiktir anlatamam...