AY DAĞILIR TENİMİZDEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın AY DAĞILIR TENİMİZDE ‘’ onlar yalanlarıyla yılanlarıyla biz sevdamızla sevişirdik ‘’ Hasreti isa hangi ay dağılır tenimizde kuşlar büyürken hangi gece yatıya kalır bizde biz sustuk anam gerisini sen söyle biz de bir zamanlar zam/ansızlığın içinden zamanı çalmıştık düşlerde gülüşlerden uygun adım geçerken kışlalar ayaklarımızda unutuldu zincirler / küflü prangalar ellerimiz hâlâ askıda kaldı kulaklarımızda çınlar durur marşlar biz de gençtik bir zamanlar ne köprüler kaldı devirmediğimiz ne de ayak basmadığımız dağlar hâlâ o analar genç yaşta ölen çocuklarına ağlar ayıpların üstünü aşkla örttük bir zamanlar ağlasın şimdi gözlerimde büyüyen çığlık ağlasın ay vaktini kuşatmış akşamlar ağlasın ağlatanlar kurşuna dizilsin namlular bu bir çağ yangını bu bir zaman yanığı yürek durdu semâha biz de gençtik bir zaman geçtik sıratın sırtından biz ne çabuk kıydılar / kıydılar ana gecede ölüm emrimiz verildi bir sabah denize merhaba derken soğukta sırtımızdan vurulduk / vurulduk ana sol yanıma düştü şapka harman yerinde kaldı hasadımız ölülerimize kefen diye giydirildi sevdamız gece boğuldu içimizde deniz boğuldu düş boğuldu gülüş boğuldu içimizde zaman boğuldu kırıldı gönül sazımız anammmmmmmmmmmm ölülerimize kefen diye giydirildi sevdamız datça ……19 kasım 2009
|