(Şimdi sana içinde gül
olan binlerce benzetme
yapılırdıya
neyse...)

Henüz hiçbir şey anlamını yitirmemişti
Bir kadının sesi,
beynimin dehlizleri arasında yankılanmıyordu
duvarlara çarparak
Ve gölgemin bile duyması
utandırıyordu beni söylediğim yalanlara...

Aylardan Sonbahar
Günlerden Kasım
Gramofondaki yaşlı bir plak
duygulandırmaya yetiyordu bizi
Birileri hep yüzümün gülüyor olmasından biliyordu
alnımdaki çizgileri
Oysa dudaklarım da sararmıştı
tıpkı gözyaşlarının ıslattığı bir kalbi
güneşte kurumaya bırakırken unutmak gibi...

Yıllardan Sonbahar
Ama bu bahar ikincisi
Elimde bir Beyaz Gül
Bir aşkın ikindisi
Kulağımda bir kemanın ezgisi
Ve hoşgeldin
Düşlerimde büyüttüğüm o aşk yemini

Aylardan Ekim
Günlerden Cumartesi
Günler ne çabuk geçiyor
ellerim teninde gezinirken
Ve sen mevsimine inat tomurcuklanıyorsun
yalancı bir şairin mutluluğa adanmış ilk gerçek sözünde
ilk şiirinde

İşte başındasın başı sonsuzluğa işaret
bir aşk güftesi notalarının
Kapısındasın bu sevda makamının
Sol anahtarım
Hoşgeldin...


Cihat KIRDAR
15/11/2009
BURSA