ÖLMEYE DEĞER
Güneşi herkes görür şüphesiz çok açıktır
Kimisi inkâr eder kimisi de şükreder Kimi toprak, tarladır kimisi de balçıktır Tarla olan sevinir olmayansa küfreder Lakin sormaz birçoğu oluştaki nedeni Suç atlastan kürk olsa kimse almaz üstüne Padişah yaparlarda her şeye küfredeni Hışımla tükürürler saygı bilgi büstüne İyi zaten iyidir ne yapsan zarar gelmez İnsanın düşüncesi fıtratı bu yöndedir Kötü sıçrar üstüne heyhat ki vicdan bilmez Aman “uzak dur” deriz bu yüzden hep öndedir Kötüler yapısından bir zehirli sarmaşık Gübresi çaçaronluk büyüdükçe büyürler Bu nasıl bir düzendir aklım ki hep karmaşık Onlar hep gözü açık iyilerse uyurlar Hele ki şu atasözü akıllara zarardır “Bana dokunmuyorsa o yılan bin yaşasın” Sanmayasın bu kavil doğru olan karardır Kaza ile uysan da sen şeytana maşasın Efendilik her daim sessiz kalmak değildir Haklılık için bazen suretten sıyrılmalı Anlar birer istisna kaideyse mehildir Çirkinliğe sırt dönüp güzellik kayrılmalı Elbette her yiğidin ayrıdır at binişi Kimi atın sağında kimi olur solunda Lakin gidiş belirler çıkışı ve inişi Hesabı yolcu öder bindiği can salında Kalem bazen silahtır istersen düşmanına Lakin eğri tutarsan gün gelir seni vurur Üste yazılan satır işlenirse şanına Üstatlar piri olsan her gün karşında durur Öyleyse ne yapmalı diyorsan ki sen eğer Sonunda ölüm olsa doğruyu yazmalısın Hak ve doğru uğruna derim “ölmeye değer” Sözüme katıldıysan altını çizmelisin İHSAN TURHAN |