Yalnızca
Yalnızca
sabahın körüyle inatlaşırken içimde seni sevmenin pırıltısı senden kaçıramıyorum hüznümü trenler nasıl kalkıyor sensizliğe bilsen buluşma çiçekleri akarken gözlerimden ben... yalnızca seni bekliyorum... seni yüreğimde ekmeğim bildim aşkımdı ekmeğim aşkımmmm seni paylaştım güz mağduru serçelerle ağaçlara yeni yetme ilkyazlar yaptım ben seni en utangaç anından öptüm çocuklar gibi kaçıp saklanırız diye birbirimizin şefkatine sana en imkansız menzilsizliklerde koştum sana kiraz dudaklı umutlar yetiştirdim elma boylu gülüşler yere göğe sığdıramadığım gülüşünü acımasız bir sonsuzluğun ortasında ömrüm ettim sen ömrümü bilir misin? dokun düşlerimdeki kendine beni kendin yap cemre kanıma düştü içimde artık yalnızca senin mevsimin hangi yağmur karşılaşırsa karşılasın nefesinsiz akşamlarımı ben yalnızca seni görüyorum karşımda aklımın ermediği güzelliğini sırf senin için yaşamakla başbaşa bekliyorum... kalbimde sesin neye baksam senin yorumun... sesinle sardığın bütün yollarda ben... bana gözlerinle konuş ayrılığın olmak istemiyorum... Kağan İşçen (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
içimde seni sevmenin pırıltısı
senden kaçıramıyorum hüznümü
trenler nasıl kalkıyor sensizliğe bilsen
buluşma çiçekleri akarken gözlerimden
ben...
yalnızca seni bekliyorum...
ümit yaşar tınıları..dantel gibi işlenmiş hüzün ve kaanın uslubü
beğenilerimi bırakıp ayrılıyorum sayfadan görüşmek üzere