AGORA VE YALNIZLAR
Gönlün son demidir her akşamüstü
Orada şarkıyı seçme vaktidir Meyhane agora hep ayaküstü Hüzünlü sohbetler açma vaktidir Küllükte sigara dillerde adlar Aşk hasretten yana edilir yâdlar Yaşanır bir buruk hüzünlü tatlar Yitik anılara içme vaktidir Sonra agorada söner ışıklar Kalpte acı olur yiten maşuklar Yalnızlık yoluna düşer âşıklar Artık yalnızlığa geçme vaktidir Elinde şişesi sallanır gider Her yudum daha da perişan eder Ve yürek misali, şişe de biter Aşığın kendini saçma vaktidir Eve varır ama ışıklar loştur Gözler o’nu arar odalar boştur Aynada sureti gene sarhoştur Uyuyup acıdan kaçma vaktidir İHSAN TURHAN |