KADININ AKROSTİŞİ
“M”
Ne gelişlerim akrostişine uyar Ne de Gittiğim gün kadar taze bulurum seni Ben üç tel eskittim Kulak kıvrımlarında Boynunda bir yıldız kayması gibi Küçülüyor bu soğuk şehir “B” Alfabeye saldım oltayı Pembe bir kız tutuldu bana Yalan söyledim Pullarını topladı İstanbul Haliçte boğulmak üzereydim Bir kız unuttu beni. “D” Yokuşa bir yalan yuvarladım Bir kadın düştü kısa kollarıyla Dudaklarını sevdim Uyuklayan nefesini Açıldı gece vardiyasında bir metropol Rimellerini çaldık aşkın “E” Göğüslerinde büyüyen bir açlık gibi Dağıldı ruhuma yeşil Miladına durdum bir inleyişin Gecenin gemindeyim Bir muradın günahını sevdim Seni Bir mevsim kadar uzak “N” Saçlarına soyunan bir hadımın Yüksüklenmiş iktidarıyım Bir rüya çalındı gündüz gözüyle Kaşlarına gerdim zincirleri Yaşını uzat bana Yakılan bir kadının külünü Savrul tenimde Uzan ayaklarıma Ahmet Serdar OĞUZ |
Saçlarına soyunan bir hadımın
Yüksüklenmiş iktidarıyım
Bir rüya çalıntı gündüz gözüyle
Kaşlarına gerdim zincirleri
Yaşını uzat bana
Yakılan bir kadının külünü
Savrul tenimde
Uzan ayaklarıma
Özellikle şiirin bu bölümünü begendim... Tebrikler kardeşim...
Saygım ve sengimle...
Yavuz Süleyman OĞUZ