IHLAMUR AĞACI
Yeni büyüyen
Bir ıhlamur ağacıydım Yanı başımda Duvar üstü sürünen bir asmaydı Yeşil meyvesini vermiş vişne Ve arabaların toz yutturan tekerlekleriydi ayrılık Dört ordugah kurulmuştu diyarıma Onlarca asker yığılmıştı Kafese kapanmıştı gül sarmaşık Kaldırımımdı bir manzara Parke taşlarda oynaşan köpekler Her gün ayrı bir kıbleye dönen Sek sek çizgileri Bir de kapı komşum ayrılık Eski büyüyen Azizliğinde ısındığım Bir suyun tadıydım Sulu burunlar severdi en çok Bazen dal dal kırılırdım Hemen gövdemin yanı başına düşerdi tomurcuk Hızla geçerdi yanımdan Gözüne takıldığım çift gözler Hemen biterdi vuslat Hasret havalarından yağardı yağmur Geçerdi üst başımdan ayrılık Bir ıhlamur ağacıydım Sulu burunlar severdi en çok Bir de toz yutturan tekerlekler Asma tanırdım, bir de vişne Dal dal kırılırdım Gonca gonca düşer Yakalanırdım toprağın özüne Dal dal yeşerirdim En çok sulu burunlar severdi beni Ben bir ıhlamur ağacıydım. A.S.O. |
şiir mi...dedim daha önce de...harika ki aldığı ödülü hakedecek kadar...
böylesi genç seslerin ödüllerle karşımıza gelmesi nasıl da güzel, nasıl da gurur verici...
sevgimdesin.....kutluyorum genç adam...
şiir yolun açık olsun...