Tohum tohum topraktan boy saldım yedi iklim
Atam lale karanfil; yalvacım gül deyince...
Sarı Saltuk düşünde nihâna erdi şeklim
Ordu-millet azâde aşkından kül deyince...



Yenigün’e bayramdır sırtıma düşen cemre
Salkım saçak sabahlar uyarken kutlu emre...
Taptuk’un dergâhında söz ilmi Yunus Emre
Döne döne seferî divâne kul deyince...



Dokuz tekbir nefesim tespihe yana yana
Şafak vâkti kutsanır erlerim ağ meydana...
Ak kefenin muştusu Malazgirt Alparslan’a
Binyetmişbir Doğu’dan Batı’ya kol deyince...



Alın teri bereket azimde ahte fevran;
Kırk besmele hikmeti arkıyla döner devran...
Anadolu cemine vâktinde Âhi Evran
Ak yüzlerin ocağı helâlden pul deyince...



Dağlar direk gök çadır bulutlar yere rahmet
Çölde kumdur nasırım çektiğim onca zahmet...
Dört kapıdan kırk makam Yesi’den Hâce Ahmet
Yüzüncü sır hazinen hiçliği bul deyince...



Hiddet isrâf karınca vuslata gâm cibâli;
Harsım çekmez çekemez hırsıma ol vebâli
Ertuğrul Bey secere nasihât Edebâli
Osman Bey’e el verip cihâna dol deyince...



Gönüllerde saf tutan tarihim hakka teslim
Alev alev tutuşan nurunca paktır neslim...
Hâce Bayram Bektaşî Veli ve Ebu Müslim,
Ezel ebed Türklüğe öğüdüm bol deyince...



Konargöçer nefisten çağrılır hâk şahidi;
Tövbe ömre dayanır zamanda son ûmidi...
İmam Ebu Hanefi Muhammed Matûridi,
Eski yeni çağlara dosdoğru yol deyince...



9 Ocak 2005 / T A R S U S

Hakan İlhan Kurt