Aşkı Sende Vurdulargelen geceye ayrılık zamanını işliyor yüzün maviye uzanan ellerin düşüyor gökyüzünden sen saksılardan kovulan her mevsim çiçeği beklemeyi kendinde büyütüyor adın susmak bir dili büsbütün inkar ediyor sarıyı yapraklara yakıştırmıyor yaz gün gazele dönüyor yollardan yüreğini yaslayacağın ağaçları kesiyor birileri kalk gidelim diyorsun kışın ömrü uzun olur bırak git diyorsun gölgeni bulutlara boğulacağım gözlerini kapa nereye gitsen ananın kucağında bir çocuk yüreğine kazdığı mezarı gözyaşlarıyla suluyor hasretin soluğunu taşıyor sokaklara gün göçmeye hazırlanıyor ellerinden herkes kendi nefesinde soluyor aptal bir gölge kendini adam sanıyor de ki zaman vakitsiz söylenen bir yalan cehenneme kurbanlar arayan ay bir geceye notaların perdesiz düşmesi gibi titretiyor sesini gülüşlerini kanatan bir gül uzanıyor dudaklarına kanda boğuluyor ses ölüm sana sığınıyor aşkı sende vurdular gülüm aşkı sende vurdular datça İsa İnan |
o ben gelinceye kadar olsa gerek...yol almış bir sevanın peşinden...
kanayan ayaklarını gördüm taşl bir patikada...
ve denizler gördüm gözlerinde toplanan
ve bir bereket tanriçası gibi harranın susuzluğuna vuran...
ahhh be şair.............................bu kadar insafsız olmasan....
harikaydı isa.....................................sevgimle her dem...