sabaha doğrular yetmezdi
zamanıhayrete düşürmeye
benimle boynunu büktü zaman
sürüklenişim yoktu
sendeydim hep çizgilerim keskin
tiril tirildi yüzüm erken doğumlu
ben ne zaman doğarsam doğayım
geç öleceğim seni sevmekle

genç adamken yüz versem astar isterdi
bütün sokak aralarının sonbaharlı halleri
ince düşünmekte geç/ti ömrüm
portakal çiçeklerine duyarlı
hiçbir köşe başını dönen meçhul adamı kaçırmadım
hepsinin düşündüm nereye niceye gittiğini
onların sokaklarında palmiyeler yoktu
yalnızca koyu yeşili kirli ve uzun selviler
sürüklenişim yoktu
sendeydim hep
düşlerim düşüncelerim kesin yağmurlu
akşamın alacasında ağustosta çiçek sulamak gibi
şırıl şırıldı kalbim geç ölümlü
ben ne zaman ölürsem öleyim
erken doğacağım seni sevmekle

romantik köprüler hayallerdim
yollar yetmezdi sırıl sıklamlığıma
ne sevişmek ne gözde kalmak utkusu
sadece sana ulaşmayı sevmekti tek zenginliğim
ve yoksulluğum diz boyu ağlamaklı
sana ulaşmayı düşlemekten başka herşey

uzun bir yolculuktayken beni unuttun
bir mahşer kalabalığında kaybolmuş çocuk gibi
orta yerindeydim bütün düğümlenmelerin
beni uzun unuttun bir yolculuktaydım
boşluğa açılı kollarımı bir kenara alan olmadı
koştuğumu sen zannettim gün ağarana kadar
karanlıkla kendimi kandırıyordum
ama sürüklenişim yoktu
sendeydim hep
koşuşmalarım üşüşmelerim kendilerinden emin
harıl harıldı çabalarım önceleri aşıktım
şimdi bir de seviyordum
hangi sonsuz zamanda
ve ne kadar ölçüsüz koşarsam koşayım
hiç yorulmayacağım sende durmakta

beni çağırırsan birgün
nolur ismimle çağır
kendim olayım sesinle
ama senin sesinle
buruk olmasın ayaklarına hiçbir gelişim
ikindi kumrularını severcesine ellerinden su içir bana
nefesinle yeterince sarhoşum yorulmak istemiyorum
soracağım çok adres çalacağım çok kapı var kaygılı

beni ismimle çağır
utansın güneş böyle ufka koşuşumdan
mahçup olsun ay ışığı
efkarlı yakamozlar düşemezken peşime okyanus ötesi
beni ismimle çağırışınla bitecek bu siyah
sürüklenmiyorum da asla
sendeyim hep
üstelik
gittiğim her çölde düş gölgeleriyle
gürül gürül yanıp tutuşurken sensizlik
ve vardığım her kentte bir duvar dibi buluverirken
seni daha nasıl farklı sevebileceğimi düşünmek için
hiç arlanmayacağım sende kalmakta...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.