Bu gece okuduğum en lezzetli şiir.. nefisti...
hiç bitmesin mürekkebin sevgili İsa
sevgiyle , umutla..

ne zaman İsa İnan imzalı şiiri görsem bildirimimde yada face' te, içim ürperiyor. ilkin okumayayım diyorum, içimin üzgün yanı hortlamasın. Malum bahar geldi, malum depresyondan yeni çıktım ee koskoca bir aşkı hiç ettim. Kalbimde bende değil, buaralar İsa İnan bana çok gelir diyorum ve ilkin gerçekten içimin ürpertisi ağır basıyor okumuyorum. Sonra birde şiir dürtüm var ki, anlatılır şey değil. Dürtüyor hemen iç seslerim '' OKU OKU OKU'' diye emirler geliyor. Ve her seferinde ben bu seslere yenik düşerek başlıyorum okumaya.
İzlediğim her filmde, her tiyatroda, yada okuduğum edebiyata dair ne varsa hemen hemen hepsinde birde arka perde düşünürlüğü olur bendenizde. Oynamıştım tiyatroda belki ondan kalma çokta sevmediğim bir yön. Okurken kendimi vermeke zorlanırım, öyle her okuduğum güzel mısrayla kolay kolay gemiye atlamam, açılmam denizlere maalesef. Önce kalemi olurum yazılanların. Bu yazılanlar ne tür bir düşünceyle hangi psikolojiyle yahut nasıl bir buhran aleminde yazılmış. Bu adam kimdir? Niye böyle üzgündür? Neye ve neden ötürüdür bu dertli mısralar. Bu sorularımın cevabını hiçbir zaman alamayacağımı bildiğim için keza haddimede düşmez, ikinci tekrara geçer bu kez eserin kendisi olurum, ki buraya kadar yazdıklarım haddim değil ama bundan sonrası benim alanıma giriyor ki sarfedeceğim kelimeler yapacağım eleştiriler için bir okuyucu olarak tüm haklarımı sonuna kadar kullanacağım.
Bu mısralar yerine kendimi koydum. Nasılda bırakıyor kendini okuyucunun hayal gücüne bu şiir. Ey okuyucu, buyur hüznü birde burdan yak, bakalım tadını beğenecek misin? Ama o tad herkese göre değişir. İsteyen bu şiirde anasına ağlar, isteyen ayrılığa. Eylem belli, hüzünlenmek ve umud etmek.. Ne yolla gideceği okuyucunun hayal gücünün kapasitesine bağlı. Bu mısralar bu betimlemeler böyle dağınık duran bir düzen, her kalemin harcımı, haşaaa... Bu nedenle İsa İnan' ı tebrik ediyorum. Umarım o kalem, ben gibi şiir arsızlarından kendini mahrum bırakmaz. Aç kalır, açıkta kalır şiir yanım Allah korusun..
Şimdi masama oturup şiire asıl olmam gereken yere ve kendime geçiyorum. Okuyucu oluyorum. Burada bir eleştiride bulunacağım. Her şiire ses verilmeli midir? Bence hayır.Şiirlere ses veren Deniz Hanıma minnettarım, harika bir ses, lakin ben okuyucu olacaksam, kendi sesimle kendime göre kendimde şiirin oluşturduğu hazza göre ses vermeliyim. Bu şiiri müsadesizce kendi sesimle okuyorum. Ve kendime neden yakın bulduğum üçüncü okuyuşumla çıktı ortaya. İlk aşkım, şu yaşıma kadar hep beni hayatın orta yerine salıp bırakanın sen olduğunu düşünerek suçladım seni hüzün zamanlarımda. Ama ikimizde biliyoruz, sebebi sen değildin. Zaten senden sonrada insan/melek görmedim. Ahh o hayal ahh o yüreğimin kutsal topraklarını ayırdığım ve hala umudum olan ''şey'' . Beni böyle edepsizliğe, acılara çirkefliğe alışmış yolunu tutmuş fahişe nefisle başbaşa bırakma! Artık gel, gelde insanlık yanıma gösterelim güzellklerinde olduğunu. Yoksa dünya korkmalı benden. İyi şeyler yapmayacağım adına insanlık dedikleri bu düzenbazlığa. Yoksa kendimi hep uzaylı gibi hissedeceğim ve hiç bir yer hiçbir an hiçbir adam aitliğinde olmanın mücadelesiz rahatlığına kavuşamayacağım. Hep uyanışlarım telaşlı olacak, uykuya dalış anlarım gibi. Artık gel, yalvarırım gel, bana acımıyorsan, tüm insanlara acı. Gel de kurtar insanları benim iyilik zulmümden... ( baştada dediğim gibi, bu İsa İnan şiirlerini okumamalıyım. ama gel gör ki Şair'in cezbedici mısraları bir kere geçmiş yolum üstünden, tadını aldım mı bırakamıyorum :(, oysa ne var ki adam gibi okusam şiirleri, yok diyorum ya, bu şiirin yazıldığı o ŞEY beni bulmadıkça, benden kurtuluş yok .. )
Sevgili şair,
haddimi aşmışsam, şair yüreğinizin affına sığınırım. Siz bana aldırmayın ve en kötüleri en acıları en çirkinlieri bile böyle güzel güzel mısralarla dökün, her yüreğin harcı değil...
dostçakalın...

her zamanki deminde
her zamanki gibi mükellefti....


tebrikler ....

AYRILIKLARI TAKVİMLER BÜYÜTÜR

bazen ben bile anlayamıyorum

kutluyorum şair...

sevgimle...

burdaydım usta..
biraz buruk, biraz şaşkın, çokça kıskanarak...:)))
gururla okudum..dinledim..

belki de en güzellerindendi şiirlerinin...aldım ve gittim usulca...

sevgimdesin...her daim İsa..

merhaba efendim
offffff nerelerde gezdim nerelerde dinlendim bilmiyorum
ama şu bir gerçek ki her gezdiğim yerde sizi buldum ve sizi gördüm
bazan bir limanda bazen bir çocuğun yanında ama hep siz vardınız rüyada
gezer gibi hissettim bu güzel şiirin içinde gezerken okuyup dinlerken mallar ülkesinde gibi
yüreği güzel kardeşim bu gecenin finali bu şiir olmalı bence ve günü şiri olmalı sizi yürekten kutlarım
size sizi anlatacak kelimelri inanki bulamıyorum sevgilerimi bırakıyorum güzel sayfanızda hoşçakalın ALKIŞLARIM SİZİN İÇİN

gecemi vurmuş oldu şiir
dürüst olayım mı?
bana yetti bu gece bu şiirle,

teşekkür ederim şairim
selam olsun yüreğinize

seni ilk gördüğüm yerde alnından
alnından öpeceğim


Kutsal öpücük....


Kutlarım şairim,
Umarım hakettiği yerde görürüm,
Tebriklerim kalben...

üstümden geçen atları kimin nalladığını

susturulmuş bir akşamsın kabuğuna çekilmiş

terler, teninden akşamlarla geçerim

kendimi bir romanda terk edilmiş hissediyorum

öy ekmeğinin kokusunu özleyecekti çocukluğum

Aslında çok var bakir mısralardan

Keyifle okunan bir şiir

okumak zevk

harika dizelerdi..
savaş,aşk,hayat..gerçekler vardı...
saygılarımla...