KELEBEKLER TEZ ÖLÜRKelebekler gibisin avucumda çırpınan, İstemem uçacağın zamanın gelmesini, Sevdasının uğruna kor alevlerde yanan, Pervaneye acırım istemem ölmesini. Gönlümün limanına sığınmak istemedin, Bir kez olsun yüzüme “seviyorum” demedin, Gönlümdeki sevdayı ne demeye görmedin? Ben de bilirim elbet gönlümden silmesini. Bahar yağmuru gibi bir yağar bir esersin, Söz söylenmez ki sana, her sözüme küsersin, Ağustosta buz olur bıçak gibi kesersin, Sahi! Kimden öğrendin gönüller dilmesini? Sanki Zümrüdüanka inmiyor Kafdağı’ndan, Ne de zormuş gülünü dermek gönül bağından, Hangi gönül kurtulmuş bu aşkın tuzağından? Sevdana düşen bülbül unuttu gülmesini. Basıp da görmediğin sana hayran bir kuldum, Boşalttığın kalbine her gün yeniden doldum, Beynimde estirdiğin fırtınada kayboldum, İstemem hiç kimsenin rüyamı bölmesini. Sevgiler anlatılmaz yaşanır gönüllerde, Dikeni kimse sevmez, gönülleri güllerde, Ümit diye biri yok, şimdi masal dillerde, İstemem namertlerin aşkımı bilmesini. Ankara- 21.05.2009 Ümit Zeki SOYUDURU Şiirime yorumuyla güç veren sevgili Sevinç İNAL hanımefendiye sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. |
betimlemeleri herkes yapar mühim olan anlamlı olması .
sevdim ama bırakmasını da bilirim denmiş