SUSARMIŞSIN
Hepsini aynı sanırdım ayların
Ocağın içine minik bir serçe Soğuğun içine gözyaşı düşene kadar Her kış aynı değilmiş meğer Kar yağmadan da üşürmüş insan İliklere kadar vurduğunda ayaz Ruhun tuvalinde Karışırmış siyah ve beyaz Gri bir fon içinde Siyah bir rüzgâr, titreyen bir serçe Resmetmek zor olurmuş acıyı İnsanın yüreğine böylesine düşünce Kayıpsa acının kimliği Kimliksiz kalıyormuş çekenin nefesi Kara gözlerinde alevden gözyaşı Kirpiklerinde buz dağı Yüreğinde çaresizliğin ağı Rengini kaybettikçe sabır taşı “Baba neden, anne neden, neden ben?” Diye sorarmış çocuğun gözleri Saçına ağlar, “suçum ne?” diye ağlar, İçine ağlarmış sözleri Görsen bile Gözyaşı ne renktir Hangi renk bu acıya denktir? Bilemez ve bazı gözyaşlarını silemezmişsin Güneşe düşünce siyah Oturup kalırmış zaman adlı seyyah Sorarmış çocuk neden bulanık? Sorarmış çocuk neden koşamıyorum? Sorarmış çocuk ellerim? Sorarmış çocuk gözlerim? Cevapsız kalır anlatamaz susarmışsın "Yelkovan" der "akrep" der… Susar, sessizliğine kan kusarmışsın Kumdan olsa da saat Çeviremezmişsin tersine Çocuğu mutlu etmezmiş hiçbir vaat Ağlar saçına, ağlar içine Ağlar ayağına, eline, gözüne Çocuk ağlarmış kaybettiğine Göremezmişsin meğer Gözyaşı ne renktir? Hangi renk bu acıya denktir? Bilemezmişsin Silmek istesen de silemezmişsin Zorlanır, anlatamaz Susarmışsın Susar, çaresizliğinle kan kusarmışsın! İHSAN TURHAN |
...Oturup kalır zaman adlı seyyah...!
ÇOK GÜZEL DİZELER,TEBRİKLER BEĞENİYLE OKUDUM.YÜREKTEN KUTLUYORUM PAYLAŞIMINIZI.
SAYGILARIMLA.
Davidoff.