sırf gözlerine benziyor diye dün geceyeşile çalan bir ormanı ateşe verdim ömrümden yüreğine gün taşıyan bütün karıncaların katili sensin kapatıp perdelerini ibadetine eğilen her secdeye halkalarını koparan kibirli bir iblise özendin oysa ayaklarının dibinde zikir getiren yerdim
dudaklarıma adını ezberleten suları çoktan affettim çığlıklarında hüzün dağıtan martılarla derdim sığınmadım korkusuna vakitsiz götüren hiçbir ecelin ölüme yaslanan cümleleri nefes gibi içime çektim kirlerini sahillerime bırakan dipsiz bir girdaptı gözlerin zehir sunsa da her öğünüme kanayarak içtim ne zaman sireniyle uzaklaşan bir gemi görsem ben kırıklarını alnına çizen umutsuz bir yolcu sen ellerinin boşluğunu bırakan umarsız sevgiliydin oysa seni bir dine bağlanır gibi sevdim
gövdemi kemiren aç gözlü kurtlar senden hediye yağmuruna avuç açan başaklarımı nadasa verdim sarardı otları gönül bağımın kırılan dallarımın rüzgarı sendin tozunu yutarak yürüdüğüm yolları sarsan geriye sabır tesbihleri gibi kendine çekerdin kalbime ektiğim güldün sadece dikenini gösterdin oysa seni her andığımda yavrusunu yitirmiş bir kuş gibi inlerdim
sırf sana yazılıyor diye içimden gizlice firar etmiş bu mahcup satırları gönderilmemiş mektuplar niyetine terleyen ayazların avuçlarına kan rengiyle boyadım vasiyetimdir; aynı kefene sarılsın benimle bu şiirim aynı katlin vacibine soyunuyorken kelimelerim aynı cehennemde can çekişerek yansın
gözlerimi kapadım heybemde ölüm şekeri almayın tatmayın yakın şimdi! gözlerim durgun bir ölüm denizi dokunun korkmayın sakın şimdi! gayrı ısırmam teninizi
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Heybemde Ölüm Şekeri şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Heybemde Ölüm Şekeri şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
dudaklarıma adını ezberleten suları çoktan affettim çığlıklarında hüzün dağıtan martılarla derdim sığınmadım korkusuna vakitsiz götüren hiçbir ecelin ölüme yaslanan cümleleri nefes gibi içime çektim kirlerini sahillerime bırakan dipsiz bir girdaptı gözlerin zehir sunsa da her öğünüme kanayarak içtim ne zaman sireniyle uzaklaşan bir gemi görsem ben kırıklarını alnına çizen umutsuz bir yolcu sen ellerinin boşluğunu bırakan umarsız sevgiliydin oysa seni bir dine bağlanır gibi sevdim
Keskin bir kılıç gibi cümleler.Sanki okuduğum cümleler alev aldı.Tebrik ediyorum.Çok başarılıydı.
gözlerimi kapadım heybemde ölüm şekeri almayın tatmayın yakın şimdi! gözlerim durgun bir ölüm denizi dokunun korkmayın sakın şimdi! gayrı ısırmam teninizi
GÜZEL BİR FİNALDİ..YÜREĞİNİZE VEDE KALEMİNİZE SAĞLIK.
gövdemi kemiren aç gözlü kurtlar senden hediye yağmuruna avuç açan başaklarımı nadasa verdim sarardı otları gönül bağımın kırılan dallarımın rüzgarı sendin tozunu yutarak yürüdüğüm yolları sarsan geriye sabır tesbihleri gibi kendine çekerdin kalbime ektiğim güldün sadece dikenini gösterdin oysa seni her andığımda yavrusunu yitirmiş bir kuş gibi inlerdim
Sitem dolu,küskünlü dolu dizeler tebrikler değerli dost kalem .selam.
Harikasın aspendos, kıskanılacak kadar varsın, Yolunda hayat gülleri olsun ve heybeni boşalt içine o gülleri topla ve koy..Ölüm şekerini taşımak zordur...Bunu başarabiliyorsan o yollarındaki hayat güllerini toplamaya dermanın fazlasıyla vardır...
Sizi, kelimelerinizi çok seviyorum ve çok kıskanıyorum. saygılar emeğinize...
kralcım kuşlar şikayet etmeden geldim umarım :) kalbinde güller solmasın çok güzeldi kalemin daim olsun şiir sana sen şiire ne yakışıyorsunuz kutluyorum sevgimle saygımla
Yüreğim benim,en azaplı ülke - Guiseppe Ungaretti demiş ünlü şair. bazen şiire dönüştürüp yazdıklarımız,yazmadıklarımızın yanında hiç kalır. insan içinde ne yaşamlar ne ölümler tutabiliyor.sonuçta yazsakta yazamasakta bu duygu iklimini taşıyabildiğimiz kadar yüreğimizi saf tutabiliyoruz. bu olağan üstü duygularla donattığımız yüreğimizde kötülük barınabilir mi? insanlar sevmeli, hatta acı çekmeli.ki vicdanlarımızı emzirsin iyilik melekleri.
Dilimizi bu kadar güzel kullanan şairi kutluyorum. ve bir sonraki şiiri sabırsızlıkla bekliyorum. saygılar.
Uzun zaman sonra satırlarınızı okumanın heyecanına kapılıp sızdı yüreğime duygularınız yemyeşil ormanı yakıp isyan kussanızda hayata ölüm sekerinize dokundurmayıp koruyucusu oluyorsunuz ya sevdanızın kutluyorum yüreğinizi yazan ve hic susmasını istemediğimkaleminizi...
sırf sana yazılıyor diye içimden gizlice firar etmiş bu mahcup satırları gönderilmemiş mektuplar niyetine terleyen ayazların avuçlarına kan rengiyle boyadım vasiyetimdir; aynı kefene sarılsın benimle bu şiirim....................vasiyetimdir..tüm şiirlerim benimle gömülsün
...............................................beni anlamayanlarala bu hayat bittikten sonra bırakmam onlara ........................en özel duygularımı.....VASİYETİMDİR
bir ruh dili keşfeder şair günlük konuşmanın sıradanlığına benzemeyen sırlı ve mistik perdelerin ardına bakar görünen yanıyla ilgilenmez söylenmeyeni söyleme çabasında değilsede bilinmeyeni kurcalayan çile ve aşk de sen ona her ziyaret edişimde sayfaya hissetiren kalemin dizelerine uğramak zaman zaman doymak anlamak ve hislenmek isteyen yanım adına iyi geliyor ruhuma.
Birkaç defa üst üste başarıya ulaştığınızda, göze batacaksınız ve sizi baltalamaya çalışanlar olacaktır. O zaman sakın yılmayın! Yolunuza öncekinden daha büyük bir azimle devam edin! O kadar iyi yapmaya çalışın ki işinizi, birileri engellemek için ellerinden geleni yapmaktan geri kalmasalar, başarının görünmemesi için onu yok göstermeye çalışsalar da aldırmayın! Belki artık gündemde olamayacaksınız ama gönüllerde olacaksınız! İşinde ustalaşmaya çalışın!. Araştırın, öğrenin ve yenilikler getirme yollarını arayın! Yolculuğunuza yılmadan, bıkmadan, usanmadan devam edin! Çok daha iyisini yapmaya, daha daha iyisini, en iyisini...
Bir şiirin kıyısında duruyorum yine Aklımın her bir yanında uçuk kaçık tümceler Kocaman bir sevda geçiyor şiirin üzerinden Hayatın karasına hiç elini sürmeden Kendini toplamış bir gökyüzü Ve odam … Her hamlemde bana şaşmakta İçimde sızlayan yaram Açsam şu pencereyi gecenin ayazına Salıversem kendimi hayatın aymazına Kucaklasa bu kent kimsesizliğimi Yalasa rüzgar ürperterek içimi Sahi.. Ayyaş duran düşlerimi kendine getirir mi…
Demek geldi içimden okuyunca şiiri…çokca kendimi bulduğum bir şiirle karşı karşıya kaldım..genellikle kendimi içinde bulurum faik şiirlerinin..lakin her zaman şiirin dilinde çözülmemiş bir uzaklık yakalardım..bu çalışma çok daha yakın hissettirdi bana kendini..
İlk defa bu kadar açık dile gelmekte bir sevda faik şiirlerinde…böylesi net…böylesi yalın… Tam anlamıyla açmış yüreğini şair…ve sevdaya durmuş ayan beyan kelimeler.. İnce sitemler bile engel olamamış bu sevdanın şiirde gönlünce esmesine…diğer şiirleri dikkate alacak olursak çok daha yalın bir dil…bekareti bu şiirle bozulan imgeler konu olan sevdayı oldukça güçlü kılmış ki şiir çok sağlam durmakta…tarzını korumuş gibi dursa da şair, farkı şiirin dili diğerlerinden farklı…faik şiirlerini takibe alan bu muhakkak hissetmiş olmalı…
Mükemmel bir çalışmaydı…kutluyorum…
Teşekkürler paylaşım için…iyi ki yazıyorsun...:)))
ya sen bilerek mi yapıyorsun CAN..?..yapma gözünü sevim..tam da ölüme yatırmışken gözlerimi hayata dönsünler diye uğramıştım sayfana...sayende iyice kazdılar çukurunu:)))))...kızma sakın bazen takılmak ta istiyorum sevdiğim dostlara...şaka bir yana ama bilmiyorum daha bir buldum kendimi şiirin içinde...
hayret yeri geldi ölümle dalga geçtim...yeri geldi birçok söz söyledim ama nedense şiir ölümün ne derece yakın bir nefeslik durak olduğunu içten içe hatırlattı...
sırf gözlerine benziyor diye dün gece yeşile çalan bir ormanı ateşe verdim ömrümden yüreğine gün taşıyan bütün karıncaların katili sensin kapatıp perdelerini ibadetine eğilen her secdeye halkalarını koparan kibirli bir iblise özendin oysa ayaklarının dibinde zikir getiren yerdim
çok güzel dizelerdi..okurken etkiliyor, tekrar tekrar okudum..sağolun..tebrikler saygılar..
Can veren aşk can bulmuş dizelerlerinizde.. Varsa aşk hiç ölmüyor zaten..Ölüp ölüp diriltiyor.. Çok beğeniyle okudum şiiri... Ve hece hece düşünerek tekrar okudum.. Selamlar...
Bazen konuşurken boyundan büyüklere dil etme derler. Hayır bilirim dese de muzur çocukluk, bazen bir yerlerde bırakması gerekiyor yetmezliğini..Buna benzesin ayak izlerim..
Tutup çekeyim şiiri, dirhem dirhem bölüp anlatayım ne getirdiğini heybesinde dedim şiir sus dedi..Ayrı üç dünya toplasam kaç eder, sanırım altı göz..kayıplara dalan tüm sevdaların yenilmişlik çağlayanlarında nefes dilenmeye gidiyor bir serap isterim niyetine..Durup düşünür aklından etrafı çepe çevre saran buruk yürek..Yollarına bakar uzun uzun, uzak gelir bilmedikleri ,gözleri gider kendisi çok ırak..
Bir diğeri de susup eli şakağında dinler..Onun türküsünün direği kırılıyor..Halbuki o da buna hazırlanıyor ancak öylesine hal alıyor ki dursun dönsünler der..Ben iyiyim..Ben iyiymişim...
"sırf sana yazılıyor diye içimden gizlice firar etmiş bu mahcup satırları gönderilmemiş mektuplar niyetine terleyen ayazların avuçlarına kan rengiyle boyadım vasiyetimdir; aynı kefene sarılsın benimle bu şiirim aynı katlin vacibine soyunuyorken kelimelerim aynı cehennemde can çekişerek yansın "
Tanıyorum burdaki kalbi..Konuşan elleri..(Dizeleri değil tabi ki)...Tüm zulmüne rağmen yaşanılası gelir yine de ve gittiği bir ertesi olsa da gözün değdiğinin, yaşanılır...Direnir ve diretir bir bakılır ki dünya etraf olmuş yalnızlığına kimsesizliğine..
Ben bunu gün adına olsun diye beklerim yarın akşama kadar okuyayım diye..
(Ne kadar anlaşılır oldum bilemem ama sorun olacaksa gayrı gelmem bu köye..)
yeşillerin canı yanıyor yanarken buzdan perdeli bir akşam üstü ölüme yürüyen korkusuz sözcükler adımlanıyor bir şehir daha uykusunda boğulurken üstelik öyle bir vicdan muhasebesi ki hangi yoklukla anılır adı...
ve şiir koynunda uyur sen ölsende ölmez bu satırlar artık kalemine sağlık... şiirle kal hep Faik...
sırf sana yazılıyor diye içimden gizlice firar etmiş bu mahcup satırları gönderilmemiş mektuplar niyetine terleyen ayazların avuçlarına kan rengiyle boyadım vasiyetimdir; aynı kefene sarılsın benimle bu şiirim aynı katlin vacibine soyunuyorken kelimelerim aynı cehennemde can çekişerek yansın
"sırf gözlerine benziyor diye dün gece yeşile çalan bir ormanı ateşe verdim ömrümden yüreğine gün taşıyan bütün karıncaların katili sensin kapatıp perdelerini ibadetine eğilen her secdeye halkalarını koparan kibirli bir iblise özendin oysa ayaklarının dibinde zikir getiren yerdim"
Detaylı ve kıvrımlı, dürüm dürüm olmuş bir yürek Açılımın divana kıldığı sevda tepelerinin Kuşkonmuz zirvelerinden etkili ve ezici Fısıldamalarıydı, dize katarının İpek Yoluna revan olmuş Tarihi kervanlarıcasına..
çığlıklarında hüzün dağıtan martılarla derdim
sığınmadım korkusuna vakitsiz götüren hiçbir ecelin
ölüme yaslanan cümleleri nefes gibi içime çektim
kirlerini sahillerime bırakan dipsiz bir girdaptı gözlerin
zehir sunsa da her öğünüme kanayarak içtim
ne zaman sireniyle uzaklaşan bir gemi görsem
ben kırıklarını alnına çizen umutsuz bir yolcu
sen ellerinin boşluğunu bırakan umarsız sevgiliydin
oysa seni bir dine bağlanır gibi sevdim
Keskin bir kılıç gibi cümleler.Sanki okuduğum cümleler alev aldı.Tebrik ediyorum.Çok başarılıydı.