Ne yana baksam bir çıkmaz düşünce alet eder dumanını tütsülerinin kifâyetsiz kalmışsam eğer kendi adıma
ve bir düşlemin sancılarında
sonsuz çekmemeliydim bu derdi giriftliğe düşmemeliydim senin ardından yalpalanarak kocamamalıydı direnç dediğim
hey gidi hiç silinmez sandığım zaman ey gözyaşlarımı kucaklayan bebekannem trabzanlarından kayıp düştüm aşağı
hayat hiçbirimize acımazken bir an
öyle ki içinden geliyordu birkaç düşmüş kelime cümlenin hatrını kırıyordu devrik anlatımı saman yaprakları böyle düşmemeliydi oysa hiç önemsemeyi düşünmediğimiz bir takvime enserlenmiş
nasıl devrikleşebilir bir acı nasıl kilitlenebilir son paragrafında dudaklar biz ki o acılar arasında ruhsuzlaşıp dolaylı düşüşleri hissedemezken yokluğa doğru kulaçlayınca yüzgeçleri o zaman ellerine sarılırız gitme diye yüzünü sarartmış
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
-Devrik acı- şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
-Devrik acı- şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
nasıl devrikleşebilir bir acı nasıl kilitlenebilir son paragrafında dudaklar biz ki o acılar arasında ruhsuzlaşıp dolaylı düşüşleri hissedemezken
Öteden beri devrik cümleler kurarım hayata dair...Cümlelerim benim gibidir. Çünkü benim devrilmiş bir devrimci yanım vardır. Paçamdan yakalamış bir kere komşunun iyi eğitimli kara köpeği, istesem de kaçamam...Savaşır da kaçarsam , gülüşüm ele verir beni...Hemen oracıkta infaz ederler dudaklarımı...Uç derim,şairin dediği gibi, "uç benim boynumun soytarısı"...Benim devrilmiş devrimci yanım her şeye ve hiç bir şeye karşıdır...Tina Turner'a, Arif Susam'a...
Oysa bu günlerde adını bilmediğim bir kız çocuğu rüyalarıma giriyor ve onun sonbahar rüzgarlarını hatırlatan, kestane rengi saçları, saçlarıma dolanıp uzak denizlerden umut devşirmeye çıkıyor. Böğrümden bir deniz ,küçük bir dereye akıyor. Bütün dereler dağlarımdan aşağı ölümü büyütüyor. Yalvaran ve aç hışırtılarla,inadına içimden akıyor bütün ceset isimleri...Şarkı söylemek istiyorum, aykırı makamlarda ve dudaklarımı utandırmadan. "Şarkı söylemek sesi güzellere mahsustur" yazıyor bir yargıcın arkasında.Ve bu ifade devrilmiş devrimci yanımı bir baharın üzerine yıkıyor. Eziyor bütün biriktirdiğim çiçek kokularını...
sen söyledin ben söyledim..devrildik hayatın üzerine kült bir şiir gibi
Ya..Devrik acı!...Babamı kaybettiğimde bir üşümüştüm..Bir an kendimi yapayalnız hissettim;kesik bir uçurum gibiydi zaman!...Anne,çok şükür yaşıyor ve benim bu şiiri anlamam mümkün,sizin gibi duymam zor,doğru olan bu.Çeken bilir..Çok güzel şiir.......Kutladım.Selam,saygı...
nasıl devrikleşebilir bir acı nasıl kilitlenebilir son paragrafında dudaklar biz ki o acılar arasında ruhsuzlaşıp dolaylı düşüşleri hissedemezken yokluğa doğru kulaçlayınca yüzgeçleri o zaman ellerine sarılırız gitme diye yüzünü sarartmış
beni göğsünde tut ve sakla
yoksa ineceğim bir gün
kelimelerin bozuk saltanatına...
akıcı, yalın ve çok da etkin bir şiirdi, tebriklerimle...