Saçlarına Dokunalı
kucağımda akşam kuşlarının yuva özlemi
yokluğun herşeyi bırakarak kitap okumak kadar sancılı dudağını gizleyerek kirli bir Mayıs yağmurundan yanında olmak seninle ve kitabınla karşı karşıya en güzel tarifi kendi halinde bir yaz yorgunluğunun sokulgan bir çocuk gibisin koynumda ama susuşunla ama buz gibi bir duvarı kucaklayan saçların yanımda usulca keser atar damarlarımı geleceğe dair gözümün önünü bile göremem bir nefes alıp birazdan gideceğindir tek geleceğim bütün renkler Mayısındı biz eflatunda karar kıldık çocuk esneyişli tadı kaldı damağımda yalnız ve yalnız ikimizinken zaman oyunlarımız darmadağın yapraksız bir kauçuk ağacı gibiyiz güzelim kuşlarımız suskun kara kışımızın güncelliği düşkünse özgürlüğüne gündenmdeyiz demektir senin kitabını okuyuşunla bağlıyım gözünün seyrimesine eflatun mesafeli yollar çekiyorsa gözlerini bağlıyım kendime özgü bakışımla akşamüstlerine uykuya dalarken son anları yaralarımızın "gün ister batsın ister ağarsın saçlarına dokunalı önemi yok bulutların" kavşaklarım yok köşe başlarım dümdüz yolcusuyum seni sevmenin kağan işçen |
alabildiğince şiir soluyabilmek ne güzel şey Allahım....