örselenmiş mezar taşlarıkavak ağacından düşen pamuk değil ellerim mermer nereye götürseniz orada üşürüm yaz tenimde akşam üzerleri uyku kum ve su örtümüz dizimde çocuk korosu alın yazımın akordeon kimseleri dinlemez ah neden olur ölürüm belki ölmem severim delicesine yeniden yeniden akşam olsun diye tutarım ellerinden güneşin ruh eşimle bir iki örselenmiş mezar taşı gibi servinin dibinde yıldız kaydırır tenimizde Ayışığı sonrası baykuşlar kime ne |
Kime ne?