MECNUN ORADA ÖLDÜ LEYLA
Karanlığa bırakmasaydın yokluğunla
Mecnun’un çölleri aşardı Leyla Çöller bile acırken halime Sen arkana dönüp bakmadın bile Gittiğin gün yüreğimi ışıksız bıraktın ya Ben kaldığım karanlıklarda Ölümün içine yıkıldım Leyla Şimdi geri döndün ama Ardında bıraktığın cenaze küllerle kaplandı Bir zamanlar senin için çarpan kalbime Umursamazlığın hançer gibi saplandı İşte o gün Mecnun orada öldü Leyla Mecnun orada öldü Gözlerimde güneş kayboldu sen gidince Meçhule düştü çaresizliğimin çığlığı Bir gül ağladı küçücük yüreğimde Gizli gözyaşları ile Sen umursamadın ve gittin Hem de öleceğimi bile bile Hasret hoyrattı Hasret gaddar Keskin bir bıçak gibi Önce direncimi Sonra mavi gökyüzümü biçti Kan damladı bulutlardan Gördüm ama saramadım yaralarını Nefes alamadı gökkuşakları Birer birer öldüler hepsi Ben öldüm Leyla Yıkılmaz dağların çığlığı Yıkılmanın çaresizliğinde siyaha döndü Aşkta bir mahşer varsa eğer O da gittiğin gündü Zamanlar durdu Her an binlerce acı doğurdu Dünlerim yarınlarımı vurdu Sensizliğin hükmündeydi her şey Aşkın kanat sesleri sustu Gelincikler öldü Ölümün senfonisi düştü Bütün güllerin goncasına Cehennem gibi bir ateşin ortasında Aşk üşüdü Aşk dondu Aşk öldü Leyla Çaresizlik hoyrat Çaresizlik gaddardı Renkler yarış ettikçe düşlerimde Siyah kazandı her seferinde Kaybettikçe gökkuşakları Birer birer soldu vuslatın başakları Oysa ben o çığlığı bekledim hep Uykusuz gecelerin sensiz sessizliğinde Hüzün duvarını yıkacak Cesur bir sevdaya yakışır o cesur haykırışı Ferhat’ın bileği Kerem’in yanan yüreği Mecnun’un çöllerine umut olacak o cesur haykırışı Sen sustun Leyla, sen sustun Aslı ve Şirin, Zühre ve Leyla adına Ve bütün efsane aşklar adına Sen sustun o gün Sustu umudun dilleri Gömdün inandığım bütün aşkları Neden Leyla neden? “Vazgeçmek bu kadar kolay mı?” diye Çığlık çığlığa haykırmıştım oysa ben Sen ardına dönüp bakmayınca Mecnun O gün orada öldü Leyla İHSAN TURHAN |
Bir meleğin kan/adından düş/müş sevda
Önce yarin göz bebeğine tutunmuş aşkla
Sonra, elden ele dilden dile
Ve...
Değdiğinde tene
Kirlenmiş sevda.
Bir meleğin kan/adında saklıydı oysa
Kimin yüreğine değdiyse
Sancılı bir süreç başlarmış
Vuslat yazılmadıysa.
Cennet olurmuş her mekân, yarin koynunda.
Yok artık yok...
Boşuna bekleme
Kadrini bilmeyene uğramaz bir daha
Ağlasanda nafile...
Bir meleğin kanadında Arş’a yükseldi sevda.............offf bu şiir bana çok ağır geldi şarkı yorum şiir üçgeninde
ağır geldi bana müsade:(((.....çok fazla güzellll...
yazabilen yüreğe aşkolsun..ne diyeyim:)