Her şair, yüreğindeki yangını hafifletmek için dizelere döker duygularını. Bıkmadan usanmadan yazar, yazar.... Gün gelir yazdıkları üzerinde kendisiyle hesaplaşır. Hesaplaşmalarını da yazar... Yüreğindeki yangınla pişer.
Acılarıyla acılarını dağlar....
Sevda bir esin kaynağıdır şairin. Sonra olgunluk dönemi başlar, iyice hassaslaşmış, pişmiş yüreğine tüm dünyayı sığdırır. Taşa toprağa da şiirler yazar... Milli şiirler yazar.... Şehitlere ağlar... bin yıl geride yaşananları yaşar, duygularıyla resmeder yeniden dizelerinde.
Bir gerçek var ki, onu en çok etkileyen sevdası,insan sevdasıdır.
Şiirine gelince;
Kurgu mükemmel.
Şiirin bütününe hüzün hakim.
İçinde bulunduğun halin erişilmez sancıları geziniyor her dizede.
Kendi bütünselliği içinde şiirinde kullandığın tarz iyi.
Sıcak, hüzünlü, acılı...
Selam ve sevgilerimle...

Yaşam şiirinde hatalar belki siliniyor, ama yeniden yaşama şansıda verilmiyor sanırım
Bir kez daha düşünmeye zorluyor hatalar

Kutlarım şiir dostu, sayfada yine beni güzel bir şiir karşıladı
Saygılarımla.........

Doğuştan yüzünde idi şair gülüşün
İşte bunlar senin hayalin, senin düşün
Tükenmez sandığın kalemin elinde.
Mezar taşında kalansa,
Koyduğun üç nokta!
………………….Doğum
……………………Yaşam
………………………Ölüm
Üç noktadan sonrası mı?

DÜŞENMEK GEREK DEĞERLİ DOST ELBETTE...AMA NEYLERSİN SONUÇ BELLİ
HA İŞ İŞTEN GEÇMEDEN O SONSUZLUĞA ERİŞMEDEN ÖNCE DÜŞÜNMELİ...
SAĞOLUN PAYLAŞIM İÇİN HAKLI VE İÇTEN VE DE FARKLI DİZELERDİ...
SAYGIMLASINIZ...