BAHAR /ÇOCUK /HAYATbahar gibi aldatır hayat insanı açılır saçılır, sıcak rehâvetine tatlı bir uykuya dalarken bedenin ışıklı günlere yürürüm zannedersin de ! hınzırca gülümseyen haşarı bir çocuk gibi boyayıp gökyüzünü griye boşaltır âniden üzerine sağanak yağmuru ıslatır, üşütür içini iliklerine dek şizofren, çift ruhu ayrışır açığa çıkar ikinci yüzü neşeli şarkılarla, yüreğine inen sevinçleri karıştıran radyo istasyonları gibi birden değiştirip yönü karmaşık cızırtılarla / ya da hüzünlü şarkılarla bırakır seni âsude denizinin üzerine salıp fırtınayı birdenbire alıkoyar, varış yerine gitmekten seni pazılda son kareyi tamamlarken mızıkçı çocuklar gibi âniden, oynatıp parçaları yerinden taa en başa, yeniden döndürür seni bâzen rüzgârının yelesine atar uçurur mutlu sarhoşluğa dek sonra birden bırakıp boşluğa durmadan döndürüp düşürür seni bahar gibi aldatır hayat insanı... Hâdiye Kaptan |