Ben Nenehatunların torunuyum... Satır elinde... Ölmek pahasına ne davasından nede vatanından vazgeçmeyenlerdir taktirimde... Ölüm mü? Gelecek elbet bir gün bu tene... Düşman elinden olunca birde Şehitlik Mertebesi katacak ahiret alemine....

Tabiri caizse.. amniyane tabirle... Zora, dara düşenler topuklayıp koşmamalı yoldaşların kucağına... Sonrada inlememeli; -Özgürlük özgürlük diye... Ne kardeş bulabirsin.. Nede özgür olabilirsin yaban illerde..

Elle tutulur bir tek güzellik var... Oda sevdiğine... Pia 'sına...

Rahmetli olmuş, hesaba tabi olmuşlar için söylenecek söz yoktur aslında.. onun hesabı artık kendine...
Kalbimde kalbine yoktur bir kinim... Bence oda artık herkes gibidir...

Tarzınızı bir nebzede olsa değiştirmişsiniz.. Herzamanki gibi değil... Yine güzel satırlar yine akıcı bir üslup.. Teşekkürler Yüreğinize...

Selam ve Saygılar
Meryem Zemerot

bize düsen haziran da ölenleri unutmamak, pianin elini hic birakmamak belki de... Icim ürperdi okurken, saygilar...

"Memleketim, Memleketim" diyen bu büyük şairi saygı ile anarkaen anmaya vesile şiirinizi yürekten alkışlıyorum. Sevgiyle kalın arkadaşım.

kendi gölgesini çiğneyerek yürüdü yürüdü
şimdi onunda üzerinde otlar bitti sen gibi
ama ellerini bırakmadık pia nın
gözlerimin dalıp gittiği her yerde
yalnızlığın kaleme yaslanmış gölgesi altında
içimdeki ben savuruyor özlemini
herkese herşeye olan özlemini
kaptan’a nazım’a hayyam’a çok uzaklara
belki buğday kokan anadoluya
saçlarımı aklar esir alana kadar
dilim söylerse elim yazacak
anadolu senin mezarın yazdıklarımda tepene çınar olacak
ilk o cumartesi okudum
şahit oldum davana tutuldum
o günden sonra tek dalımdın tutunduğum
bulutların arasından izle izindeki yoldaşları
bu gördüklerin memleketinden hasret manzaraları



Dost çok güzeldi şiirirniz,tebrik ederim,yüreğini,ze sağlık,kaleminiz daim olsun.