MERİ
tependeki ay alnındaki ışığı onun gölgesini çizer tenine
bastığı yerlere düşmeden yağmurları kurutursun sımsıkı tutarken kokusunu ellerinde onu kaç kez sevipte unutamadığını unutursun onu düşündükçe senden çok uzaklarda bir adım önünden gider ayrılık gitme diyemeyen gururun dolaşır ayaklar altında sana yalnızlığı anımsatır her yalnızlık tek başına yürürsün ona en yakın akşamlara sen yola çıktığında o hep son duraktadır umut dolu gözlerle bakmak isterken yarınlara onda mevsim hep sonbahardır zincirlemişlerdir el ele tutuşup izlediğiniz bütün sandalları ama birisini bırakmışlardır ayrılık denizinin akıntısına bir kaç damla gözyaşı dolaşır şimdi gezdiğiniz bütün kıyıları unutmak kolaydır da o olunca imkansız gelir sana yağmur olup yağardı en kurak şehirlerine bir şiir daha yazardın gün yeniden doğmaya hazırlanırken içmeden bir başka olursun o gidince şuranda bir ayrılık düğümlenir gün kararmaya başlarken ikiniz için çalar bu son şarkı gidişinin tozları uçuşurken gözlerinin önünde unutmana yardım eder bir büyük rakı ne kadar da mutluydunuz geçen yıl doğum gününde silinmiş bir öyküdür artık o kimsenin açamadığı defterlerde beklediğin yarınlarda dünden umutsuzdur ismini okursan bir gece telefon rehberinde onu kaç kez sevipte unutamadığını unutmuşsundur elveda meri elveda karanlık aynaların parlayan güzeli elveda baharımı çalan yağmurlar elveda karanlıklara gömülen şehirlerim elveda meri |
BİRÇOK KEZ ELVEDA DEMESİ NİYE... ?
NASIL OLSA YİNE GERİ DÖNECEK YİNE...
KARANLIĞA GÖMÜLMÜŞ ŞEHİRLERİYLE...
BU SEFER BELKİDE AYNALARIN PARLAYAN GÜZELİ TÜKÜRÜR YÜZÜNE...
KİMBİLİR?
MERYEM ZEMEROT
meryemzemerot tarafından 11/17/2009 11:47:44 PM zamanında düzenlenmiştir.