TAŞI BENİrüzgâr aynı rüzgârdır dalında lâkin, herkes ayrı ayrı yönlere savrulur! zamanın sarstığı can ağacın kaç kez soldu yaprağından kaç kez gitti geldi ölümlere? son nefeste iken kaç kez ipten aldın boynunu kaç kez tartıldı acılar terazisinde dayanıklığın? içinin belirsizliğinde durup bekleyen yangının uzun soluğu yarım yamalak yaşananlardan sıyrılıp vaktidir artık kendine gelmenin azaldı zaman içten içe susup kenara yığdıklarını kus artık diline vaktidir korkularından sıyrılmaların çek çıkrığını gecenin / güne saygıyla eğil önünde bu vakte kadar yarattıklarının öp dudaklarınla şükürle durmadan kendine çektiğin kılıcı kınına koy hadi taşı beni bedenim yepyeni bir güne... Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Koca koca çınarlar bile zaman gelir taşıyamazlar kendi
gövdelerini, o kadar yaşanmışlıklar görmüşlerki kendinden
ziyade gördükleridir onları için için çürüten...
Ademoğluda aynıdır mualesef içerimize attıklarımızın bir hacmi
yokki tartalım veya ölçelim haaa, nasıl anlıyoruz bedenimiz bizi
taşımadığında yüreğimizin kaldırmadığında ama iş işten geçmiştir..
Bu nedenle yaşam bizim bakış açımızla çok çok paralel seyreder hangi
gözle baktığımız çok çok önemli, acıyı bal eyleyenlere ne mutlu..
Şiire gelince bir yorumcu olarak mükemmel olan bir eseri her daim tüm
samimiyetim ve yüreğimle alkışladım ve kutladım..Alkışlıyor vede kutluyorum TEBRİKLER...
Selam vede muhabbetlerimle...Allaha emanet olun... yudumyunus