BOYNU BÜKÜK SEVGİLERİMgidiyorsun git lâkin bu gidişle boynu bükük kalacak sevgilerimin oysa ne açılmaz kilitler vurmuştum da kalbime nevî şahsına açıldılar onlar kederle sarmalanmış bedenime sevinç yağmurum olmuştun benim şimdi sil baştan fırça darbeleri vuruyorum tuvaldeki yüzüne gidiyorsun git lâkin bu gidişle cehennemi yaşamak olacak yokluğun ve yaşarken ölmek, ayrılığın bin yıl kadar uzaksın satırlarıma şimdi oysa şiirlerim sen, sen şiirlerim olmuştun bulduğum yerde bırakıyorum seni o kır kahvesinde gel demem, gelme yararsız olur gelmelerin ayak sesini beklediğim kapılar kilitli şimdi kendime haram kıldım seni beklemeleri kavuşulacak baht değildi bizimkisi âvâre aldanışların nöbetleri ummaktı gelmeyecek baharı ve bizi kış ortasında bahçenin binbir çiçekle donanması mümkün mü ? bir kendimi alıp gitsem şiirlerim sen sen şiirlerim öylece kalsalar senin prangalarından bir kurtulsam ki zifir karanlık yolum sana müptelâlığım hastalığım benim gidiyorsun git lâkin hangi düşünceme tutunayım şimdi ? senden kalan yarım aklımla acı her yolda dört koldan mâbedimde sûretim dahî vîran gecenin kopkoyu lâciverdi kucağını açıyor bana şimdi içime duvarlar örüyorum yeniden kalbime duvarlar bu aldanış cehenneminden sağ salim çıkmak için anladım ne mutlakmış kavuşmalar ne de ayrılıklar gidiyorsun git şunu bil ki, senle ya da sensiz daima en güzel çiçeği olacaksın ömrümün... Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir GİTME KAL adlı kitabımdan |
iyiki bu şiirinizde okumuşum...
her şaire nasip olmaz böyle şiir yazmak...
çok beğendim şiirlerinizi.
fırsat buldukça okumaya çalışacağım.
tebriklerim çokça...