Durdurun Onu
Uzat ışığını ey yıldız!
Bu gece hüzün düşmeyecek dizelerime. Bataklıkta papatyalar açtırıp, Buluttan buluta kıvrılarak Köprüler kuracağım gök kapılarına. Mesela, kiraya verebilirim gökyüzünü. Yelpazeler yapıp gökkuşağından Çekip dizgininden beyaz atların, Küsken barışmak, ayrıyken kavuşmak gibi Turuncu bir salıncak şahlanışıyla Pabucunu dama atacağım hüzünlerin. Üzülme yolunda gitmiyorsa hiçbir şey Müzikte hüzün, aynada hüzün Otursan hüzün, kalksan hüzün ise Camı açsan hüzün doluyorsa pencereden, Kendin yaratıyorsun demektir bütün bunları Giden zamanın suçu ne? İstersen çiçeğe bürünür bozkır. Rüyalarına gün girer istersen Biziz dünyayı parmaklarında oynatan Umutsuzluğa kapıları açan biziz. Kendinden bileceksin tersine yürüyorsa ışıklar Buğularından uzak duracaksın gecelerin Kulaklarında uzamalı baharın çayır sesi Yaşamak; yeşil gibi, huzur gibiyse sevmek Çıkarıp atmalı at gözlüklerini Çünkü öyle yakın, öyle sıcak, öyle mavi ki hayat! O senin son şansın olacak, son biletin Duyabilirsen eğer, görebilirsen Durdurabilirsen hüzünleri, durdurabilirsen… |
Gerçekten eline sağlık... Keşke herkes ama herkes, biraz olsun şu şiirinde ki kadar optimist olsa... seni gerçekten kutlarım... Lütfen bu tarzını genelle...( acizane önerim umarım saygısızlık etmemişimdir) farklılalşmak için bu şart...Tekrar sevgiler...