MAYIS SANMIŞTIMakşam tenhalığında geçiyordum yolu biliyordum sarmazdı artık baharın kolu tin üşür, ten üşür işte gelmişti yolun sonu hicranlı gönlümde âvâre bir aldanış boşluğu oysa, mayıs sanmıştım ben onu bilmezdim, eylülmüş gelen aslında! ben ölüyordum ıssızlığın ortasında ıssızlığın ortasında / bir deniz feneri akkora kesmiş ateşten gözleri aydınlıktı, sıcaktı o koyu rengin içinden ateş fışkırıyordu ve çığlık çığlığa sevinç geldi sonra sonra hayat / sonra yaşamak unuttuğum sevinçlerim, heyecanlarım sonra... gitmesin istiyordum, sönmesin o ışık zaman durup öylece kalsın gün ağdı, gelip çaktı gerçek eylüldü aslında mayıs sanmıştım onu döndü güz fırtınalarıyla zaman karanlık, yine karanlık gidip gidip gelir usuma şimdi o eski hâtıra geceye sığınırım, saklarım onu rüyamda/ kalsın bari avuçlarımda… Hâdiye Kaptan (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. |
hatta nisandır gardaş
sıcacık yüreğinde
düşlerinde
gerçeğin, riyandır gardaş
inanmak istemezsin
gidip dönüvermeyen,
kaybolup görünmeyen kaçandır gardaş
nihayet büyüyen yaşlanan,
sevdikçe şımaran,
nhayet
insandır
gardaş
sevebilen yürek
nimettir, yüceliktir gardaş
bize düşen
şükrandır gardaş