GÜLE GÜLE HAYÂLİMbir hayâldin sen yarattığım papatyalarla bezeyip taçlandırdığım başımda bir resim eskizi tamamlanamamış yarım gününü dolduramadan ölmüş kelebekleri bir düş kıyısı aşkın sevinç denizlerimdi benim yitik sevdam, demir alıyor şimdi meçhul hüzünler okyanusuna sarsak adımlarım, kanayan umutlarım yıkılır üzerime kalp duvarlarım sen ki, yeşilini gösteremeyen bahçe hüzünlerini bana bıraktın sarı yapraklı güzün oysa ben himâyeye muhtaç bir kuş gibi yüreğimin elleriyle sarmalamıştım seni ve sen elini gezdirip saçlarımda gözyaşlarımı şefkatinle uyuturken çok masumdu bu aramızdaki kabahat bilmezdim gelecekmiş bir gün vakti azâd sevda hançerinin açtığı, bu kapanmaz gedikle bedenim ölüm sükûtunda, dilim lâl can evimde kör lâmbalar ölümcül karanlık var anılardan derdim sana bir demet vedâ busemi bu aşkı virânından kalsın sana yâdigâr ister at, ister yak ister anılar mahzenine bırak ne çâre, ses vermez ki artık bu kırık telli saz bu kavruk bedende yeniden yeşeremeyecekler nasıl olsa onlar hoşçakal hayâlim, hoşçakal... Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir (GİTME KAL adlı kitabımdan) FANFA adlı romandan esinleme(Bedirhan Toprak) |
Özenle yazdığınız şiirinizi ve duyarlı yüreğinizi alkışlıyorum.
Saygılarımla .