Ağlamak
Çehresi buz tutmuş güneşin ,
Karlı bir Nizip senaryasunda yitiyor her şey. Yaşamak boyun büküp ağlamak ağlamak... Yüzünden okşuyor bir fırtına, Ellerinden saçlarından süzülüyor hasretin. Biliyorum uzak değilsin bu özleme, Yine de saklanıyorsun köşe bucak, Ağlayarak ağlayarak... En acı bir tebesüme dönüşüyor her nefesin, Koşuşturmalar geç kalınmışlığın ardından Bir siteme dönüşüyor heveslerin. Ağlayaşların gök gürültülerine karışıyor, Gözyaşların yağmur yağmur üstüme yağıyor. Bir ölüm gibi yokluğuna paydaş bir işkence, Vuruyor beynimin seni düşünen yanını. |