Yitirdiğime dair(I)
Çilesi çekilmez!
yorgun ve çaresiz yüreğim Gidişinle bir ben bilirim bu yokluğunun çekilmez sancısını Kuruyan başak gibi yağmursuz kaldım kuraklıklarda Gözlerinin yaldızlılı boncuğundan bir kor düştü içime Yandım pervaneler gibi mum alevinde pervassızca Susuz kaldım adını çağıra çağıra Ufuksuz bir gün batımında yitirdiğim umudumla Sana son kez ağlayabildim. |