Ey aşk
Saklı yanlarımı açığa vuran aşk
Ey uğruna vahaları terkeyleyip çöllere düştüğüm aşk Bu bir deprem mi gecelerce sarsan beni Uykularımı yıkan aşk Ey uğruna mum ateşinde yandığım aşk Yandıkça tükendiğim söndür beni ey yağmur sellerin bile söndüremediği aşk heyhat! Bir buhur, bir gül yandıkça ateşte fevri bir aşk sardı kalbimi aydınlığın son bulduğu karanlığın zuhura başladığı bir anda Ey beni divane eden aşk Ey gönlüme Nemru’dun ateşini düşüren aşk Sön artık yağmurlarımda |