Bir Rize sabahı
Bir Rize sabahı
Umutların ışıldadığı huzurun sükut bulduğu Yağmurun gökyüzüyle raks ettiği ıslaklıkta Sıcak yüreklerin dost ellerine atıverdim kendimi Tebesümsüz geçen bir kış mevsiminde. Sonra baharı gördüm O insanların yüreklerinde laleler biterken Gül mevsimi geldi Gül kokularıyla uyandım Bir Rize sabahı Yeniden dirildi ruhum bedenimde Yığmaca kederleri atıp bir kenara Sıcak yüreklerin dost ellerine atıverdim kendimi Denizin hırçınlığına şahit oldum sonra Bir gün batımında Dalgalar öylesiye kayaları yalıyordu Yağmur denize damla damla düşüyordu Ve bir Rize sabahı Ben Rize’ye veda ediyordum. |
Şiir, güzel, tozsuz bir aynadır, şairini gösteren…
Şiir, bir terazidir okuyanı tartan….
Güzel şiire bakınca güzel şairini görüyoruz hemen.
Ne mutu size…
Tebrikler…