Dönme Dolap
Dönme dolap
Dönüyorum. Işıltılar yansımış yapraklara beyaz beyaz Yerde yapraklar, üste ben Bir uğur böceği kaybetmiş yolunu yapraklar üstünde, İnsanlar eziyor yaprakları Yapraklar su üstünde Ben yaprakların üstünde Dönme dolap Dönüyorum. Dünya dönüyor ayaklarım altında, Yapraklar hışırdaşıyor ezip geçtiğim yerlerden Bir rüzgar uğultusunu iliştiriyor kulağıma, Hava soğuyunca biraz, üşüyorum. Çimlere uzanıp boylu boyunca... Bir yaprak suya sürükleniyor sarı biraz, biraz da yeşil. Dönme dolap Dönüyorum. Suda batışını seyrediyorum attığım yaprağın mahsun ve cansız... diplere sürükleniyor su yüzeyinden Su dalgalanıyor yaprak düştüğü an Gelgitler çizerek... Dönüyorum. Dünya dönüyor. Ayaklarım altında... Dönme dolap Üşüyorum. Yalnızlığa seranat bu yapraklar; Karanlığa karışıyor Ben gidiyorum. Güneş gidiyor. Dönme dolap Dönüyorum - dönüyor dünya... |
kimi de dönmek zorunda
ama sevinci acıyı tatlıyı hüzünü tadarak hayat bu çalışmalarınız için kutlarım farklı gizem dolu bir şiirdi yolun açık olsun