0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
21
Okunma
Kayboldum demek yetmiyor bazen.
İnsan bir sokakta değil,
kendi içinin ara sokaklarında düşürüyor yolunu.
Cebimde kırışmış bir adres var,
üzerinde senin olmayan bir el yazısı.
Soracak kimse yok;
çünkü bazı kayboluşlar yüksek sesle tarif edilmez.
Gölgem benden önce yoruldu,
duvarlara tutunmayı bıraktı.
Saatler susmayı öğrendi,
zaman bana küsüp gitti.
Belki bulunmak istemediğim için
bu kadar derine battım,
belki de herkesin bulunduğu yer
bana hiç benzemez.
Kayboldum.
Ama telaş etme,
her kayboluş bir istasyona varmaz
insanı kendine biraz daha yaklaştırır.
