Kalabalıklar biraz yalnız,
Ben biraz sensizim.
Gözlerinin önündekini göremediğinde,
Ben senden çok sensizim.

Kalbin gözükür, ellerin saklanır.
Birçok hakikatin penceresi aralanır.
Benliğin farklı bir cihana geçtiğinde,
Ben senden çok sensizim.

Dağlar ters döner, zirvesi kararır.
Binbir alem oluşur, yıldızları uyanır.
Bu alem seni sana anlattığında,
Ben senden çok sensizim.

İnsanlar farklı, ben herkesten ayrıryım.
Herkes ölsün, ben seninle kalayım.
Varlığın bana esareti hatırlattıkça,
Ben senden çok sensizim.

Fizan yakın, Bağdat çöplük gelir.
Krallar ölür, yiğitler yere serilir.
Binbir kılıç olsa seni elde etmek için,
Ben senden çok sensizim.

Sana sence konuşmak yakışmaz.
Seni senden iyi bilen de olamaz.
Sen kendini iyi bildiğini sansan da,
Ben senden çok sensizim.

Soğukta çok kalırsam, donarım.
Ateşinde çok kalırsam, yanarım.
Bir gerçek daha var ki cihanda,
Ben senden çok sensizim.

Ölüm garip, yaşamak çetin gelir.
Bu aşkı isteme, sana fazla gelir.
Gözlerin yok olursa ansızın,
Ben senden çok sensizim.

Kokun baş döndürür, şimşekleri çaktırır.
Gözlerin beni öldürür, benliğimi şaşırtır.
Yaradan seni ne kadar güzel yaratsa da,
Ben senden çok sensizim.