kırılmanın hatrına
dikenlerini döken gül
uzanan ellerde solar

gönlün varamadığına
dilin sarmaşığı sus

uzakların sesini getiren
rüzgar
sapasarıp,
hayallere düşüren

tuzu emen su
ateşten dökülen
kül
derya deniz

ah gelsen de
bir bardak çayı
birlikte yudumlasak…

gel sen...

Vaha Sahra
09 07 2025
22:46

Paylaş:

37 Beğeni

+29 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Topluluk Puanları (14)

5.0

100% (14)

Kül Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Kül şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Kül şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

paşaoğlu, @pasaoglu

26.7.2025 01:29:57

Sen sen sen
Ah be vefasız
Birde gelebilsen!....

Tebrikler şaireye ve bu güzel şiirine...

Kızılelmalım, @kizilelmalim

11.7.2025 10:46:46

5 puan verdi

Her zaman ki gibi kendi tarzınızda, harika duygularla yazmış olduğunuz gönül sesinizi beğeniyle okudum; gönlünüze gelen ilhamınız ,yazan kaleminiz kurumasın ,selam ve sevgilerimle kalın sağlıcakla...

nejat hoca, @nejathoca

11.7.2025 07:15:45

5 puan verdi

Bu şiirde “kül” yalnızca bir yanmanın son hali değil; aynı zamanda bir sessizlik biçimi. Her kelime, önce yanmış sonra susmuş gibi. Aşkın, dostluğun ya da hayalin sonunda kalan şey—bir şeylerin artık eskisi gibi olmayacağını kabulleniş. Şiirdeki ritim, külün havada savrulma hissini veriyor. Sözcükler arasında zaman durmuş gibi ve okur, o yanmış hikâyeye kendi izlerini bırakmaya çağrılıyor. Kutluyorum.

Etkili Yorum

dördüncü cemre, @dorduncucemre

11.7.2025 01:08:23

Kırılmış bir kalp,
Anlaşılmayışın verdiği sızı
Herşeye rağmen ruhun fedakarlığı
Acı çektirmemek için acı çekmek,
Yinede elden bırakılmayan şefkat
Tebrikliyorum çokca...