Üzeri örtülmüş tanrı heykeli gibiyim
Keşke bir cırcır böceği olsaydım
sabah akşam cırr cırrr cırrrr… yaşar giderdim

Düşünsene
El yazısı öğrenme derdin yok
Frazer’i okuyup aydınlanma
-hem de çok bi çok aydınlanma-
Kötü güçler için
mabed kapısına yüz sekiz zil takma
Gelinin etrafında yedi tavaf yapma derdin yok
-Hele o sevgilinin iç çamaşırındaki
kopça gerginliği yok mu of ki of-

Tamam ayağını denize sokamazsın
Evinde bilumum çeşit
sirke bulunduramazsın
Yemek tarifi veremezsin
Kara merhem mucizesi göremezsin
Ama düşünsene
Mehir derdin yok
Plajda piknikte dolmuşta yer kapma
Karpuzun çilenin hayalin iyisini seçme
Eflatun’u Niçe’yi İbn Haldun’u bilme
Terkedilince Araf’ta inleme derdin yok
-Hele o doğum/ölüm çarkından çıkmak için
Tirthankara arama zorunluluğu yok mu of ki of-

Chagall’ın resimleri gibiyim
Keşke bir cırcır böceği olsaydım
sabah akşam cırr cırrr cırrrr… yaşar giderdim

Düşünsene
Cenaze arabası ardından ağlama derdin yok
Heidegger ya da
Foucault okumadığın için küçümsenme
Dudak diye makyaj malzemesi öpme
Associated press’i
doğru telaffuz etme derdin yok
-Hele o gidenin ardından
yüzünün eskimesi yok mu of ki of-

Tamam okey dönemezsin
Çatal bıçak mınçıka kullanamazsın
Vitrinlere bakamaz Mahir’i ipten alamazsın
Sarhoş olup nara -ya da kavgada kafa- atamazsın
Ama düşünsene
İkide bir kızışma derdin yok
Anahtarları kumandayı aşkı kaybetme
Ayıplarlar diye
bazı cümleleri içinde biriktirme
Eva Braun gibilere tahammül etme
İlahlarımız ölümsüz olsun diye
atları kesme derdin yok
-Hele o küsmüş sevgilinin gözlerindeki
kısır bulutları ve ölü kuşları görmek yok mu of ki of-

Artık kimsenin bilmediği
unutulmuş dillerden biriyim
Keşke bir cırcır böceği olsaydım
sabah akşam cırr cırrr cırrrr… yaşar giderdim



Özgür SARAÇ / Râzı