Bazı bağlar vardır örtülmeli ‘’nazara meyyal gözlerden’’ ki insan ölüsünü yer hiç tiksinmeden… Zaman’ın kötü dilimlerinden olsa gerek, bu günlerde en çok ekilen nifak tohumları. Birbirini çekiştiren, söylemeleri çemkiştiren…

Şiirin imgelerine fazla değinmeden acizane fikriyatım şu: Sevmek ateşten kor bu devirde, bıraksan söner tutsan yakar. Her ne olursa olsun acısı dahi tatlı gelir insana. Tüm kederler toplansa başaramaz yürekten sökmeyi… Belki uzaklarda ama hülyaları hep yanı başında…

Selam dua ve saygıyla…

Tesbih şairim edebiyatın sessizce çalışan,
 göz önünde olmayan ama en derin izler bırakan nalbantıdır.

Yalnızca yazmıyor işte.
Sözcükleri dövüyor, onları acı ile, sevda ile, ***la tavlıyor,
ve sonra her mısrasını yürek ateşinde ısıtarak asıl şekliyle buluşmasını sağlıyor.  

Hep dedik, yine diyoruz;
Tesbih şairimin şiir dünyası ağırdır ama gösterişli değildir.
inceliklidir ama çok fazla süslü de değildir.

Kendisi şiirlerinde yapay parıltılardan uzak durur daima.
Kelimeleri yontar, sadeleştirir ve en çıplak haliyle sunar bizlere.
Ama üzeri biraz sırlı da olsa bilir ki, ''acının süse ihtiyacı yoktur'' der.

Onun şiirlerinde aşk kesik bir nefes gibidir.
Bazen bir çığlık, bazen yalnızca bir sükût.
İşte böyle bazı şiirleri de bir tür tamir işidir.
Kırılmış duygular, yırtılmış hatıralar, paslanmış umutlar… hepsini bir araya toplar ve kendince bir ritimle dövmeye başlar.
İşte bu ritim bir nalbantın örs başında çıkardığı ses değildir sadece, aynı zamanda zamanın kalbine vurulmuş şiir çivisidir.

Onun şiir dünyasında sevda ise içi geçmiş bir at nalı gibidir.
Dönüp dönüp aynı yerden ağrıtır.  

''Her eski sevgili bende sağanaktır," dediği şiirinde
bu sağanağın yalnızca bir yağmur ya da kısa bir bulut sızısı olduğunu düşünebiliriz.
Ama aslında bu sağanak, yılların dövemediği bir hasretin gökyüzüdür onun için.

Evet, o bir sanatçının rafine ellerinden çok,
bir ustanın nasırlı parmaklarına sahiptir.

Onun kelimeleri, estetik bir oyununun parçaları değil,
hayatla ve kendisiyle kavga eden bir ustalığın ürünüdür.

ve bu yüzden Tesbih’in şiirleri okunmakla kalmaz sadece, 
demir gibi tutulur, nasır gibi taşınır, yara gibi hatırlanır.


Tesbih şairimin kelimeleri adeta bir sarrafın işlediği değerli taşlar gibidir. titizlikle seçer ve onların çağrıştırdığı anlamın her köşesini incelikle parlatır.

her biri bir altın bilezik gibi göz alıcı ve değerlidir bu yüzden.
onun şiire dahil ettiği her bir kelime, incelikle seçilmiş bir değer taşıdır.

....
Gece yavaşça ruhunun üzerine serilen bir örtü gibi;
sus, bırak kalbin ay ışığında dinlensin.
Dinlen şimdi,
çünkü hayat bazen sadece durup göğe bakmayı ister.

Kalbinle baş başa kalmaktan çekinme
orası senin en gerçek evindir.

sevgiler ve selam olsun
içtenlikle.

Dingin ve içsel bir ritimle yazılmış şiir, doğa imgeleriyle bezenmiş bir yalnızlık ve arınma çağrısı. Zaman, hüzün ve umut iç içe geçmiş; şiir, geceyle birlikte ruhu dinlendiren bir ninni gibi.

Gecenin koynunda dinlen ey kalp,
Reyhanla ferah, hüznü bırak.
Ay nefes alırken gümüşten bir alp,
Rüyalarda sevda yoluna bak.

Tebrikler

Sevgilerimle sairem


Ferda,ca tarafından 22.5.2025 17:02:01 zamanında düzenlenmiştir.