2
Yorum
27
Beğeni
5,0
Puan
276
Okunma
ey çağıran!
ey,
uykularımı bölen çığlık!
yönüne düştüğüm
rüzgâr
iki gözüm de bulut
savur da
yağsın
dalından çiçekler
açsın kanatlarını düş
bir ucundan
diğer ucuna
engin mavi pencerem
tutuşup yaşamak rüyaysa
oradasın işte
sarılmak
solumda atan gerçeğe
yumduğumda kirpiklerimi
gülumser yüzüm
gözlerinin yuvasına
ey sustalım!
yağmur altında
kimsesiz bir çocuk gibi,
gelip göğ(s)üme oturur acı(n)..
Vaha Sahra
28 Nisan 2025
00:38
5.0
100% (12)
Cevap Yaz