Bir gün benden haber almazsan,
Benim için üzülme olur mu?
Bir rüyanın içinde yürüdüm ben,
Gölgeydim, ışığa karıştım sonunda...

Zaten geçmek için gelmiştik buraya,
Biraz gülümsedik, biraz ağladık.
Kimi zaman rüzgâr olduk savrulduk,
Kimi zaman toprak olduk, bağlandık...

Ellerimde kalan birkaç anı,
Gönlünde bir iz olur muyum?
Gittiğim yerde baharlar var mı,
Bilmem ama yüreğim huzur dolu...

Saatler hep ileri akar,
Geriye dönmek yok hiçbir zaman.
Ne bir kelime eksik kalır,
Ne de bir veda fazla uzar...

Bir gün benden haber almazsan,
Beni yâd et güzel bir akşamda.
Ne bir hüzün kalsın içinde,
Ne de gözyaşı düşsün yanağına...

Geliş gibi gidiş de mukadder,
Bu dünya bize emanet sadece.
Bir hayaldi geldi geçti dersin,
Gönlüne düşen bir dua yeter...

Günler dökülür takvimlerden,
İçimizde eksilen sesler gibi.
Her ayrılık bir iz bırakır,
Bir rüzgâr eser, anılar titrer gibi...

Şimdi belki bir kış akşamı,
Pencerene vurur soğuk rüzgâr.
Bir bardak çayın buğusunda,
Benim için de bir an dur, seyre dal...

Varlığım, yokluğum arasında,
Aslında hiçbir fark olmayacak.
Bir gülüş kadar kısa belki,
Ama bir hatıra kadar kalıcı...

Bilirim, özlemek bir sızı gibi,
Düştüğünde derine, usulca kanar.
Ama bırak acıyı, bırak hüznü,
Ben güzel hatırlanmak isterim...

Geçen her günde biraz eksilir insan,
Ama hatıralar eksilmez hiç.
Bir sofrada, bir şarkıda,
Bir eski fotoğrafta yaşar gideriz...

Ben de bir rüzgâr gibi eserim belki,
Yüzüne dokunur muyum bilmem.
Ama bir dua düşerse diline,
Bana ulaşır, eminim bundan...

Bir gün benden haber almazsan,
Beni bir akşam serinliğinde düşün.
Sıcak bir ekmeğin kokusunda,
Bir dost selamında, bir şiirin dizelerinde...

Gidişler ürkütür kimi zaman,
Ama her giden kaybolmaz bil ki.
Kimileri bir yıldız olur,
Gecene ışık düşürür gizlice...

Beni unutma ama hüzünle de anma,
Gözlerin nemlenmesin, içini yakmasın hasret.
Ben buradayım, dualarında,
Ve dualarım seninle her daim...

Ömür dediğin bir su gibi,
Aktı, çağladı, duruldu.
Şimdi vakit tamamlandı,
Bu dünya sahnesi benim için son buldu...

Ama sen, sakın eksiltme neşeni,
Gök mavi, çiçekler rengârenk.
Ben yokken de güneş doğacak,
Kuşlar uçacak, rüzgâr esecek...

Eğer bir an durup hissedersen,
Bil ki ben oradayım, yanı başında.
Bir esintide, bir çocuk gülüşünde,
Bir yağmur damlasında saklıyım...

Bir gün benden haber almazsan,
Benim için üzülme olur mu?
Bir hayaldi geldi geçti dersin,
Ve ben o hayalin içinde
Hep seninle kalırım...

Erol Kekeç/26.02.2025/Namazgah/İST