Çiyayen dılemın
Çiyayên dilê min, sipî bûne ji baranê
Weke gulê ku hişyar bûye, ez jî xemgîn im Baran dibare, diçe, lê xemê min dimîne Çavên min, wekî çemê, bê navber diherikin Roj hildide, diçe, lê tarîtiya dilê min dimîne Heyv derdikeve, lê ronahîya min tune Ez di nav vê tarîtiyê de, tenê û bêkesim Bîranînên te, wekî bahozê, di dilê min de diherikin Her teqînek, navê te digirê Û her birîn, bi te tê xemilandin. |