Çay acı, sokakta cenaze merasimi.
Gözlerimle cenaze merasimini takip ediyorum;
eskimiş, kirli örtü.
Her köşede hüzün var,
kalabalığın arasında kaybolmuş hayaller.

Dilime acı gelen çay,
aklımda yine sadece sen.
Hatıralarda yankılanan kahkahaların,
şimdi yerini derin bir sessizliğe bırakmış.

Sigara yakıp, yine sana dair dalıyorum.
Dumanlar arasında süzülen anılar,
sokakların köşesine düşüyor,
adını fısıldayan rüzgarla.

Ne gözüm görüyor, ne dilim dönüyor.
Her şey bulanık, her şey solgun;
bir cenaze merasimi gibi,
yalnızlığın en derin hali.

Gözlerimdeki bu hüzün,
sokakların soğuk sessizliğinde yankılanıyor.
Kimi fısıldıyor, kimi kaybolmuş anılara;
hayatın acı yüzüyle bir kez daha yüzleşiyorum.

İnsanlar geçiyor, yüzleri tanıdık ama uzak;
birbirlerine sarılırken, ben yine yalnızım.
Sokakların kenarında,
her köşe başında bir hatıra,
her adımımda kaybolmuş bir parça sen.