Ayaz
Ayazda donmuş, zifiri karanlığa mahkum olmuş;
Peşmürde edilmiş düşüncelerin dar, ağaçsız asıldığı coğrafyada, Korkakların bağırışlarında sessizlik, Nefes alma çabasının çaresizliği... Karanlığın kollarında savrulan ruhlar, Her bir fısıldayışta kaybolmuş hayaller, Zamanın durduğu, mekânın daraldığı bu yerde, Umutsuzluğun sarmalında kaybolmuş düşünceler, Sırtında taşıdığı ağırlıkla yorgun düşer. Gecenin derinliklerinde yankılanan sesler, Birbirine karışan korkuların melodisi, İçten içe büyüyen bir boşluk, Ve bu boşluğun içinde haykıran bir sessizlik... Her an, her saniye, bir adım daha geride, Karanlığın pençesinde sıkışmış hayaller, Bir gün doğumu umuduyla yanar, Ama ayazda kalmış ruhlar, Hala bekler, hala savaştalar. |