BEN SIRTIMDAKİ YARAYLA YAŞAMAYI ÖĞRENDİM
Ben yaşamayı öğrendim.
Bu hayatta öğrettiler. Güvendiğim insanların. Sırtımdaki hançerler Vura vura öğrettiler. Dost görünüp yüzüme gülenler. Arkamdan atıp tutanlar. Ne ben o yarayla yaşamayı. Nede o yara bana alıştı. Hangimizin içinde yok ki yaralar. Ben içime attım. Herkes sırtıma bir hançer vurdu. İnsan kırıldı mı tekrar tekrar. Yara almaktan korkar. Neye na baksam kendimden. Bir parça görüyor gözlerim. Meğer ne de çok kırılmışım . Umarım ki. Elinizin tersiyle itip kalktığınız. İnsanlara. ’’Bir gün iki elle sarılmayı hasret kalırsınız ben de öğrendim.’’ YALNIZLIKLAR_ŞAİRİ 14.06.2024 CUMA 01:19 |