Beyazın içinde kaybolmuş bir gece
Sonsuzluğa öykünen her adımda çöküyor
Ruhumun sen yanları

Gölgenin büyüsüne sarılmış bedenine
Bir parça yalan
Bir damla yaş
Ve nehirler gibi suskun akıyorsun
Oysa çıkmazın çıkmazına çıkamayan
Bütün yollar seni unutmuş
Çoktan....


Dudaklarında eski bir özlem
Ve zamanın kararmış elleri
Sözler susar
Yürüme bilmeyen kalbinle
Bir adım daha atsan düşersin
Kanar yüreğinin dizleri

Göğsümde kaybolmuş bir hikâyem var
Her şeyin sonunu bir kelimeyle sildiğim.....


Bir uçurtma var gökyüzümde
Rüzgârına hapsolmuş bir melodi
"Hani benim gençliğim nerde"
Anamın papatya kokan elleriyle
Saçlarımı okşayarak gözyaşlarını akıtıp
"Sen geliyorsun aklıma bu şarkıda" dediği
İçimin derinlerinde yankılanan anılar


Ve her köşe, bir başka yalnızlık rengi
Gecenin koyu suskunluğunda
Kırık aynalarla konuşan eski duvarlar
Söylesene bana
Mavinin siyahına bulanmak ne demekti!


Sözlerin bir yabancı elinden düşen
Bıçak gibi keskin
Ruhun yorgunluğundan
Davacı aşık olduğum şiir....


Ve ardında kaybolan günler
Sonsuz bir boşluğa bıraktığım
Ucu bucağı olmayan imgeler....

Zamanın unutulmuş bir dilinde
Sonsuzluğa bakan bir çift göz var

Ne bir umut ne de bir sevda
Yokluğuna sardığım yokluğum
Birçok ağıt bir tek gülüşle sonlanır

Korkarım
Okunmasın satır aralarımdaki
Zoraki kapattığım
Y A R A L A R I M

Bir çok ağıdımı bir tek gülüşle saklarım



Nurefsan

İnayet PİRTİNİ
SİYAH -BEYAZ ŞİİR