Asya
Arife Kalender

Ben kimin yüzünden böyle oldum Asya
hangi denizler vurdu, hangi karaya gemiler
yüzümde eski bir Allahın el yazması
suya düştü bulutlar toprak kaydı
kumu çöle kim sakladı, kim biçim verdi rüzgâra
suç bizi tanımıyordu, günah gelmemişti kapıya Asya
-3-

memelerimizin haberi yoktu ellerden
etimiz kabardıkça zehirli mantar
saçlarımız uzuyorken, kirleniyorken ay
örtüler üstümüze, yüzümüze örtüler
oysa ne güzel bacakların vardı koşmaya
bakmaya ne güzeldi gözlerin
biz hep erkekleri sevdik
evvelimiz onlardı, sonumuz onlardı Asya

başka adlarımız vardı
başka tanrılar, başka dua
harflerimiz vardı evcilik oynardık karanlıkta
elleme ayıplarını demişti annen
gösterme etini pencereden dışarıya
sonra kaldırımları yükselttiler
elmalı şeker miydi, pamuk helva mı yoksa
gözleri şehvet şehlası ağabeyler
ilk kez kim öpmüştü günahlarından Asya

ben de yokuşlardan kaydım
zil çalıyordu, telefon bekliyordum, akşamdı
taşa çim ekiyordum
içimin kedisi içimi tırmalıyordu
yakut bir sevda bulmuştum herkesten saklıyordum
güz geliyordu, durmadan güz
ağladım, filmin sonunda adam ölüyordu
ben ölüyordum, yollar kalabalıktı Asya

o sıralar elimde bir kitabı tutuyordum
Van’da deprem olmuştu, sallanmıştı ölüler
diriler uyuyordu, çıkamıyordu yukarıya
örtüler toprak örtüler toprak
altından hep biz çıkıyorduk
başka başka yüzlerimiz çıkıyordu
dilimiz eskimiş, şarkımız bitmişti Asya

tarih öğretmenimiz vururdu avcumuza
anımsa ezberlediğin savaşları
çekerdi saçlarımızı acılar tel tel
bir kadının resmi vardı askerlerin altında
burnu sen, alnı ben, dudakları Fatma
belki çocukları vardı, belki ölmüştüler
görüp de unuttuk değil mi Asya

tam da sınıfın ortasında çat diye
kırıldı kalem, ağrı kırıldı, bölümlere ayrıldık
açılsın diye beklediğimiz kapılar zindan
sızan ışıklarda zor okuduk yazıları
sözlü ağladık, için hıçkırdık, ıssız öldük
arsız yaşadık, dilendik, şeytan gezdik
kaya hiç oynamadı yerinden
ben kimin yüzünden böyle oldum Asya