Bu Alemi Ben Seçtim De Geldim
Bir meyvenin sihirli gizlerinden,
Kadim bir sürgünün izlerinden, Üç karanlığın zifirinden, Geçtim de geldim. Dağların taşımadığı bu yükü yüklenip, Bu alemi ben seçtim de geldim. Yük dediysem, ağırlığınca altındı. Bunu fehmedemedi insan! iblise kandı. Sürgünün ilk rengi Habil’den düşen kandı. Zulüm ateşi mazlumun kucağında yandı. O günden beridir kırmızıdır yeryüzü, Şahittir buna insanlığın kara yüzü. Şimdi kim verecek şükrünü yasak olmayan meyvelerin? Duada değilse nerede gezer ellerin? |
Kutlarım yürekten, yalansız ve riyasız
Gönlün abat olsun, tüm şiirlerin benzersiz olsun
Şiirle kalasın, Allah'a emanet olasın