Mekanın Şiir Olsun
geceyi öğütle
karanlıkta kırgın uyumasın dizelerin şair .. bilirsin yüreğe süngüdür söz dediğin ki bu senin şair bu senin isyanlı yüreğin intihar eden kelimelerin en uzun hendeğidir yavaş yavaş çıkar içinden gelir kirpiklerine örülür eskisi gibi olmaz bazı harfler bazen korkar bazen farlar zamanı bazen de tuhaf bir sürgündür saklar kendini arkasına bile bakmaz söz dediğin ya şeytandır ya da melek ya öldürür ya güldürür kömürün anlattığı nedir nedir ki sebebi katıla katıla ağlamanın her yangının gerçeği kendi içindeki küldür- şair! kim sürdü yüzüne milyonların kara yazgısını kimin adını çağırıp duruyorsun öyle neden sirenlerle sevilir aşk düşündün mü hiç ağır bir melodi midir ki bu söyle ona efkârı fakir bir şarkının tutabileceğimiz bir gövdesi var mıdır! söyle kalbine kırık bir kaset gibi dönmesin sözlerin ve bir yıldıza söyle düşerken bir cümleyi yarıda kesip gitmesin tükenmez dediğin tükenir tüketir seni şair! tükenmez dediğin silgi nedir ses nedir yokla(n)mak nedir nedir ki kulak dayamak içini boşaltmış sayfalara bir müfredat bulabilir misin kendine orada ne garip bir şey değil mi şair kurşun kentlerin keskin saatlerinde nefes alabiliyor olmak hâlâ doğu dedik doğmak dedik bismillah toprak dedik can dedik karış dedik bismillah aşk gerçekten bildiğin bir yer midir kalk ve seslen seni içine çeken gökyüzüne gel daha fazla delilik yaşatma kendine senden başka bir dünya doğar mekanın şiir olsun o zaman şiir olsun mekanımız şair eyvAllah _boran |
dilediğince döker içini kah ağlayarak gözyaşıyla ıslatır kağıdı kah birikmiş anıların gölgesinde geçmişi süzer kirpiklerinden
her şeye rağmen de vazgeçmez hiçbirinden
şiire doyduk yine sayenizde şair eywallah
çokça tebrik sevgi saygı ve dahi selam ile Sayın Boran