Cümleten Aşûfte Sevdamız…tanrı bile âşkı affetmezken biz kâfir gecelerde haram sevdalara yanarız; cümleten aşûfte kalbimizin yangınından ölümleri bile sarhoş ederiz düşün ki tahtına yaslanmış geceler örülürken bizim gözlerimiz kadehlerin en kırılgan aynasıdır parçalanmış hayyâm mısraları hınzır sevdalarla şarap mavisinde sızılı gözlerimiz var ah belâ gibi sarıp sarmalamadık seni bir dem kalplerimiz yüreğimizin düğümlü meyhânesi hâlâ cümleten aşûfte seviyoruz seni hâlâ bil ki sözümüz küskün bir davul tokmağı gibi sarsılır geceyi tellerden düşüren bir şairin ölü sevdası gibi mırıldanır adın hıçkırarak içilen korkaklarına söylenmiş kadehler bize dokunmaz ah kalbimiz kalbimizin meyhânesi cümleten aşûfte severiz seni hâlâ eyva duymaz mısın bulutlar çekilse bile ay ışığı bize haram sen gecemize yasaklısın âşikâr figanımızla şu mezar taşları bile diken diken içimizde kâfir karanlık her gün başka bir sevdalı uçurumlardan düşer narin mazlum ateşin bile yetmez yakmaya ah cigaramız dar gelir koruna dar gelir bize ne mahrem hüzünlerle sevişiriz yolu kesmiş sabahların yanlışlarında sarıldıkça saçlarının uçurumlarında ah püsküllü belâ delice deliliğimiz yanarız kolumuzdan düşer yanarız yine yanarız işte |